28 มกราคม 2550 22:12 น.
เมื่อฟ้าไม่มีดาว
ผมไม่รู้...ว่าคุณยังรัก
นี่คือ...คำแก้ตัวของคนเคยรู้จักใช่ไหม
เธอไม่รู้...เธอเลยทิ้งฉันไป
เพราะความที่เราห่างไกลเลยไม่ได้ไปยืนยัน
.................
ผมไม่รู้...ว่าผมผิดไหม
กับการที่ผมลาคุณไปแบบนั้น
จะกล่าวโทษเขา...กับความผิดอะไรกัน
ก็เขาไม่รู้ทั้งนั้น...ก็ต้องปล่อยเขาไป
คบกันมาเป็นปี
เคยคิดว่าเธอไม่มีทางนอกใจฉัน
แต่แล้วทุกอย่างที่คิดมันกลับพังลงไป
ด้วยน้ำมือของคนที่ฉันไว้ใจ...อย่างเธอ
ทำไมต้องทำร้ายกัน
ทั้งทีฉันรักและภักดีต่อเธอเสมอ
คนอะไร...ใจร้ายใจดำ...ทำไมต้องมาเจอะเจอ
ทำได้แม้แต่คนที่แสนรักเธอ...ได้ลงคอ
อีกอย่างน่ะค่ะดาวอยากเตือนเพื่อนๆ ด้วยกลอนนี้ค่ะ
บ้านรกต้องกวาด
ผ้าขาดต้องเย็บ
ของตกต้องเก็บ
หัวใจเจ็บต้องจำ
(อย่าลืมน่ะค่ะกลอนนี้....ถ้าเพื่อนๆ ถือเป็นคติความรักของตนเองจะดีมากเลยค่ะ)
ดาวแนะนำด้วยความหวังดีฮับ ^-^
28 มกราคม 2550 21:32 น.
เมื่อฟ้าไม่มีดาว
รินน้ำตาใต้แสงดาว
อธิฐานกับลมหนาวที่พัดผ่าน
อยากให้เวลาแห่งความปวดร้าวยาวนาน
ช่วยพาคนที่ใจต้องการกลับมาที
ความเหงามันทำร้ายฉัน...
กับทุกๆคืนวันที่ทนอยู่
เธอไม่เคยเหลียวแลไม่รับรู้
ถึงความรู้สึกที่มีอยู่ในหัวใจ
หากเธอจะเหลียวแลกันบ้าง...
อย่าปล่อยให้ฉันอ้างว้างหวั่นไหว
กลับมาเถอะนะ...มาดูแลหัวใจ
ก่อนทุกอย่างจะสายเกินไปนะคนดี
ในทุกๆวันที่ไกลห่าง...
อยากให้รับรู้บ้างถึงหัวใจใครคนนี้
มันช่างเหงา...เหว่หว้าสิ้นดี
กับทุกๆนาที่ที่ไม่มีเธอ(เคียงข้างกาย)
24 มกราคม 2550 19:38 น.
เมื่อฟ้าไม่มีดาว
อดีตเรารักกัน
ปัจจุบันยังรักเธอ
แต่วันนี้ต้องรักเก้อ
เพราะว่าเธอมีคัยอีกคน
บางเวลาที่เรานั้นเดินสวนกัน
เธอทำไม่เห็นฉันอย่างเช่นนี้
เธอไม่สน ไม่ใส่ใจ ไม่ใยดี
เธอทำเหมือนฉันคนนี้ไม่มีตัวตน
ทั้งที่เรานั้นก็รู้จักกันดี
แต่วันนี้กลายเป็นคนแปลกหน้า
กลายเป็นคนรักที่ใกล้จะร้างลา
แต่มันคงเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเธอ
ความสัมพันธ์เราสิ้นสุดเพียงเท่านี้
จะไม่มีเธออยู่ในใจฉัน
เธอทำฉันเจ็บด้วยการหลอกกัน
ทั้งๆ ที่ฉันดีกับเธอตลอดมา
เพราะมันต่างจนไม่อาจเหมือน
และไม่รู้ต้องใช้เวลาลบเลือนถึงเมื่อไหร่
ไม่อยากรักและไม่กล้ารอ...เพราะแค่นี้ก็เจ็บพอแทบขาดใจ
บอกหน่อย...ทำอย่างไร "ฉันถึงจะกล้าหายใจโดยไร้เธอ"
24 มกราคม 2550 19:34 น.
เมื่อฟ้าไม่มีดาว
อดีตเรารักกัน
ปัจจุบันยังรักเธอ
แต่วันนี้ต้องรักเก้อ
เพราะว่าเธอมีคัยอีกคน
บางเวลาที่เรานั้นเดินสวนกัน
เธอทำไม่เห็นฉันอย่างเช่นนี้
เธอไม่สน ไม่ใส่ใจ ไม่ใยดี
เธอทำเหมือนฉันคนนี้ไม่มีตัวตน
ทั้งที่เรานั้นก็รู้จักกันดี
แต่วันนี้กลายเป็นคนแปลกหน้า
กลายเป็นคนรักที่ใกล้จะร้างลา
แต่มันคงเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเธอ
ความสัมพันธ์เราสิ้นสุดเพียงเท่านี้
จะไม่มีเธออยู่ในใจฉัน
เธอทำฉันเจ็บด้วยการหลอกกัน
ทั้งๆ ที่ฉันดีกับเธอตลอดมา
เพราะมันต่างจนไม่อาจเหมือน
และไม่รู้ต้องใช้เวลาลบเลือนถึงเมื่อไหร่
ไม่อยากรักและไม่กล้ารอ...เพราะแค่นี้ก็เจ็บพอแทบขาดใจ
บอกหน่อย...ทำอย่างไร "ฉันถึงจะกล้าหายใจโดยไร้เธอ"
หน้าส่วนตัว
1137
