27 มิถุนายน 2547 19:59 น.
เมลโล่
เธอ คนเจ็บช้ำจากรักร้ายทำลายใจ
ฉัน คนอ่อนไหวอยากได้รักสักครั้ง
เมื่อพบกัน ดั่งเติมฝันกันและกัน
เกิดเป็นรัก ความผูกพันของสองใจ
และฉันก็รู้ดี
ไม่วันนี้ก็วันใดที่เธอหาย
สักวัน เธอคงต้องจากกันไป
แล้วสุดท้าย คนเดียวดาย ก็ถูกทิ้งไว้ เหมือนเดิม
----------------------------------------------------------------------------
27 มิถุนายน 2547 00:11 น.
เมลโล่
เธอจะรู้บ้างไหม
ใครที่เฝ้ามองอยู่
เขาต้องเจ็บแค่ไหนเมื่อได้รู้
เมื่อเห็นเธออยู่กับเขา ดูเข้ากัน
ภาพเธอนั้นมันบาดลึกลงเป็นแผล
ได้เห็นแค่นั้นน้ำตามันจะไหล
แล้วที่พูดมาว่าสนใจนั่นอะไร
คงเป็นคำที่บอกไปเพื่อแกล้งดี
จะให้ทนนั่งมองอยู่เห็นจะยาก
คงต้องไป ขอลาจากเพียงเท่านี้
ช่างมันเถอะ ที่เคยมอบมิตรภาพดี ๆ
ขอวันนี้ ขอคืนเธอก็แล้วกัน
--------------------------------------------------------
20 มิถุนายน 2547 13:13 น.
เมลโล่
ใจเอย กลัวเหลือกลัวความรัก
ใจเอย กลัวเจ็บนักหนาเหมือนวันเก่า
ใจเอย เขาคนนั้นช่างร้ายนักทำกับเรา
ใจเอย กลัวเรื่องเก่าจะตอกย้ำให้เจ็บใจ
รักเอย ขอให้ฉันพบรักแท้เพียงสักครั้ง
รักเอย เพราะรู้ว่าความเจ็บช้ำมันแค่ไหน
รักเอย ขอให้ฉันได้พบรักสักคนที่จริงใจ
รักเอย เพราะไม่อยากต้องเจ็บใจเหมือนอย่างเคย
- - - -
19 มิถุนายน 2547 21:02 น.
เมลโล่
จะยากอะไรนักหนอใจ เพียงแค่ก้าวออกไปทักเท่านี้
เขาคงรู้ถึงความนัย ใจที่มี เพียงเท่านี้คงได้คุ้นหัวใจ
แต่แล้วใยใจมันถึงไม่กล้า ทั้งเวลาทั้งโอกาสเหมาะแค่ไหน
ให้เขารู้ ว่าฉันนี้มีใจ แค่พูดไปไม่เห็นมันจะยากเกิน
แต่ตัวฉันนี้หนอมันทึกทัก มัวแต่กักมัวแต่เก้อมัวแต่เขิน
อยากรู้จักอยากรู้ใจแต่เท้ามันไม่ยอมเดิน
กลัวเป็นความบังเอิญที่ฉันตั้งใจ แต่เธอไม่อยากรับมัน
-------------------------------------------------------------------------------------