7 เมษายน 2549 11:58 น.
เมธีวรรณะสุ
เสียงโหวกเหวกโวยวายคล้ายคนบ้า
ร้องเรียกหาประชาธิปไตยทุกถิ่นที่
บ้างเสนอแนวทางของตนดี
อวดศักด์ศรีอวดเบ่งอวดเก่งกัน
บ้างยืนหยัดยึดแนวทางการต่อสู้
ว่าของตูดีเลิศประเสริฐสรรค์
คล้ายปกป้องผลประโยชน์ของตัวมัน
เดี๋ยไล่กัดเดี๋ยวไล่กันสนั่นเมือง
ยกประโยชน์ประเทศชาติมากล่าวอ้าง
ร้องเรียกพลางด่ากันพลางตะเบ็งเสียง
นี่นะหรือคือเรื่องของกวนเมือง
ต่างเอนเอียงสุดโต่งลงพอกัน
รัฐบาลอ้างผลงานของตนเด่น
ว่าตูเป็นเช่นเทวามาสร้างสรรค์
ฝ่ายค้านบอกผลงานเอ็งก็เท่านั้น
แต่ของกันซิเด่นกว่าทั่วธานี
ฝ่ายต่อต้านทั้งประณามทั้งไล่ส่ง
ฝ่ายยุยงผสมโรงทุกถิ่นที่
ฝ่ายชอบรัฐก็บอกรัฐทำงานดี
ทำประชาชีให้อยู่ดีและมีงาน
ต่างฝ่ายต่างเดินทางคนละเส้น
เหมือนว่าเป็นประชาธิปไตยบนเส้นขนาน
ความคิดเห็นแปลกแยกคนละทาง
เกิดความหมางความหมองลำพองตัว
มองตนดีคนอื่นชั่วมั่วไปหมด
มองกฎหมู่เหนือกฎหมายกลายกลับหัว
ทำลงไปก็เพื่อผลประโยชน์ตัว
แล้วก็มัวร้องเรียกหาประชาธิปไตย...
เมธีวรรณะสุ
14 มี.ค. 49
หน้าส่วนตัว
742
