20 มกราคม 2553 23:46 น.
เมจิคเชี่ยน
เห็นร่องรอยน้ำตาบนหน้าใส
จิตและใจเหมือนโดนบาดจนขาดวิ่น
เธอเจ็บปวดรวดร้าวเข้าชีวินต์
ไม่ดื่มกินหมดหวังทั้งหัวใจ
หลายครั้งแล้วหลายคราหลายๆเรื่อง
แทบต่อเนื่องเรื่องรักมันหนักไหม
เขาทำร้ายเขาทิ้งเขาชิ่งไป
เธอร้องไห้ เธอเจ็บใจ ไม่เข็ดเลย
อภัยให้เขาทุกอย่างช่างดีนัก
แค่คำรักโกหกโอ้อกเอ๋ย
เห็นกงจักรดั่งดอกบัวมืดมัวเอย
เธอมิเคยสงสัยหรือไรกัน
เคยถามไหม ถามหัวใจ มันไหวเปล่า
เจ็บหลายเท่ายังเฝ้ารักเป็นนักฝัน
แคร์ตัวเองบ้างสิ...มิใช่มัน
หัวใจนั้นของเธอต้องดูแล
ฉันทำได้แค่เพียงอยู่เคียงข้าง
คอยเป่าล้างจิดใจไม่ให้แย่
เจ็บเหมือนกันที่ต้องคอยเทคแคร์
เพียงอยากแชร์ความช้ำที่ย่ำใจ
แต่ท้ายสุดสุดท้ายใครน่ะหรือ
มันก็คือเธอแน่ต้องแก้ไข
จะหยุดย่ำอยู่ที่เดิมหรือเริ่มใหม่
ก็ควรไตร่ควรตรองลองนึกดู...