☼ คนเจียมตัว

เมจิคเชี่ยน

...................................



ขอบคุณมากอยากบอกคำนี้ให้
มันชื่นใจชื่นจิตชีวิตฉัน
ความรู้สึกแสนดีที่ให้กัน
แต่คำนั้นมิอาจวาดฝันเธอ

ฉันเป็นคนไร้ค่าไม่น่าคบ
ถูกคนสบคำว่าด่าเสมอ
ดาวฟ้างามครบถ้วนมิควรเจอ
สูงเลิศเลออย่างนี้...ดีอยู่แล้ว

อย่าได้คล้อยลอยต่ำมัวพร่ำรัก
คนไร้หลักทั้งปวงเลยดวงแก้ว
ทางมืดมัวท่วมใจไร้วี่แวว
เส้นเขตแนวสดใส...มันไม่มี

หากต้องดึงดาวมา...อย่าดีกว่า
คงมีคนบ่นว่าเธอโง่นี้
ฉันคงผิดเป็นผู้ชายร้ายสิ้นดี
หากคิดที่ครอบครองไม่มองตน

ฟ้าอยู่สูงเพียงไหนใจฉันรู้
คิดเคียงคู่เคียงข้างช่างยากผล
คนหลงทิศหลงทางกลางวังวน
อย่าคิดตนเทียบเทียม...ต้องเจียมตัว

ฉันขอโทษโปรดอภัยจำใจจาก
ถึงจะยากยอมจำนนเจ็บจนทั่ว
โลกของฉันมันแสนสุดน่ากลัว
โลกของตัวเธอต้องผุดผ่องพรรณ

ขอบคุณมากอยากบอกเธออีกครั้ง
และขอสั่งอย่ามาพบหน้าฉัน
ในวันนี้คือจบ...อย่าพบกัน
แม้คำพูด คำนี้มัน(โหด)ร้ายเกิน....

.
..
...
ฉันก็เจ็บมากมายชีวายวัน
น้ำเสียงสั่น น้ำตาไหล...ใจทรมาน