22 เมษายน 2548 02:04 น.
เมจิคเชี่ยน
...............................
หากมีใครใคร่ถามความหนึ่งนั้น
ให้คิดกันรอบคอบแล้วตอบเอ่ย
ชีวิตคุณอยากใกล้กับใครเอย
โปรดเฉลยบอกมาอย่าเอียงอาย
หากถามฉันมีแล้วดวงแก้วขาว
งดงามราวภาพฝันน่ามั่นหมาย
เธอคนนั้นดีพร้อมชายล้อมราย
ต่างย่างกรายมอบใจมาให้กัน
รวมถึงฉันคนนี้ที่หลงไหล
อยากชิดใกล้เคียงคลอต่อเธอนั้น
ปลูกต้นรักสลักใจให้ผูกพัน
แต่ว่าฉันไม่กล้าพูดจาบอก
เพียงแค่พบแววตาใบหน้านี้
เห็นคนดีสดใสไม่ช้ำชอก
คอยปกป้องภัยทั้งปวงที่ลวงหลอก
ในม่านหมอกควันหนาให้พร่าลง
โดยไม่มีเงื่อนไขใดใดนั้น
ไม่สำคัญหากเธอเห็นเป็นเช่นผง
คอยดูแลคอยห่วงคอยพะวง
อยู่ในมุมตรงนั้นทุกวันไป
แอบยิ้มให้เมื่อเห็นเธอเป็นสุข
จิตเป็นทุกข์เมื่อเจอเธอร้องไห้
ขอขอบคุณชะตานำพาใจ
ให้มาได้พบเจอเธอคนดี
เพียงพอแล้วมุมนี้ที่ของฉัน
หากใกล้กันมากไปยิ่งกว่านี้
อาจจะมีเรื่องร้ายหมายชีวี
หรือย่ำยีหัวใจให้เธอเศร้า
ปล่อยตัวเธอลอยแล่นบนแผ่นฟ้า
คอยดูเธอดีกว่าถ้าฉันเหงา
แม้นไม่มีคำว่า เราและเรา
แค่ได้เฝ้าจดจ่อก็พอเพียง
หากวันหนึ่งเธอแย่และแพ้พ่าย
เจ็บมากมายรู้สึกใจไร้สิ้นเสียง
มุมเล็กเล็กมุมหนึ่งยังข้างเคียง
ส่งสำเนียงห่วงใย...ไม่ลบเลือน
..........................................
มุมเล็กเล็กมุมหนึ่งยังข้างเคียง
พร่ำส่งเสียงว่ารักเธอ...เสมอไป......
เนื่องจากเมจิคเชี่ยนชอบเพลงนี้มากขอรับ ขอย้ำว่าชอบจริงๆ จึงเขียนออกมาเป็นเรื่องราว ได้ประมานนี้ขอรับ แหะๆ
http://music.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=4331
ลองไปฟังกันดูนะขอรับ : )
16 เมษายน 2548 03:05 น.
เมจิคเชี่ยน
............................
สมญานามกระบี่ธรณีไหว
จอมยุทธใหญ่ดังก้องเที่ยวล่องหล้า
ท้าประลองกระบี่ที่เรียนมา
ทั้งประลองปัญญาท้าประชัน
ไม่เคยพ่ายเคยแพ้แม้สักครั้ง
ฝีมือหยั่งล้ำลึกเกินนึกฝัน
กระบี่ออกจากฝักคือหักกัน
โถมฟาดฟันชีพมลายหยุดหายใจ
ยุทธจักรภพนี้ข้าที่หนึ่ง
หาคนซึ่งต่อกรซ่อนอยู่ไหน
หยิ่งทะนงตนเองเก่งกว่าใคร
วันนี้ไซร้ได้พบประสบนาง
ไร้ฝีมือลีลาแค่หน้าใส
โปรยยิ้มให้จิตหวั่นพลันต่อร้าง
ครั้นจะบุกรุกโถมโฉมสอางค์
กระบี่พลางหมดแรงทิ่มแทงอร
โดนสวนกลับด้วยพักตร์มีรักยิ้ม
ถูกทับพิมพ์ต้องมนต์จนใจอ่อน
พ่ายแพ้ยับทุกสิ่งยอมวิงวอน
เฝ้าร้องอ้อนจอมใจชิดใกล้กัน
อนิจจานางกลับไม่รับปาก
แถมจรจากพูดจาว่าเย้ยหยัน
นี่น่ะหรือมือกระบี่ที่ดุดัน
ทารกนั้นมากกว่าน่าอนาถจริง
สุดจะแสนเจ็บปวดรวดร้าวนัก
หัวใจจักแทบสลายน่าอายยิ่ง
เนตรเหม่อลอยไร้ทางจะวางพิง
ถูกพิษหญิงทำร้ายจะวายปาน
เพลงกระบี่สุดยอดก็มอดไหม้
ถึงฝึกไปเข้าสุดจุดแตกฉาน
ท้ายสุดแล้วแพ้รักที่ดักมาลย์
น่าสงสารตัวเราแสนเศร้าใจ
วางกระบี่แนบใจเมื่อไร้รัก
สุดจะหักห้ามคิดนิจไฉน
ร่ายสุราดื่มด่ำร้องรำไป
ข้าจะดื่มให้ตาย...ขาดใจนาง
ทั้งจอกแรกจอกสองหรือจอกสาม
ดื่มเพื่อความดับทุกข์ที่ลุกพร่าง
ลบรอยแผลกรีดเฉือนให้เลือนลาง
ดื่มให้เมาหายสร่างข้างในทรวง
แม้นดื่มด่ำร่ำไปเท่าใดนี้
กลับแต่มีน้ำตามันพร่าร่วง
ฤาศึกนี้ยิ่งใหญ่กว่าใดปวง
ยิ่งเข้าห่วงค่ายกลสุดทนทาน
สำนักใดสอนใจให้เข้มแข็ง
ฝึกเรี่ยวแรงแกร่งกร้าวให้ห้าวหาญ
บอกได้ไหมใครรู้...อย่าช้านาน
หากเกินกาลข้าอาจ...ขาดใจตาย
วางกระบี่แนบใจอาลัยรัก
หมดท่านักนี่หรือคือความหมาย
ร่ำสุราเคว้งคว้างอย่างเดียวดาย
แม้ไม่หายข้าจะดื่ม...เพื่อลืมเธอ...
...................................
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเมจิคเชี่ยน
หน้าส่วนตัว
1111
