เมื่อตะเกียงพระจันทร์สว่าง ดาวน้อยเริ่มพลางลืมตาใส นั่งเท้าคางเหงาๆมองไปไกล เอื้อมมือคว้าดาวไว้ ได้เพียงความว่างเปล่ากลับมา หยาดน้ำฝนเริ่มโปรยลง ฉันยังคงหลงอยู่ในความโหยหา เอื้อมมือรองหยดน้ำฝน มีบางเม็ดที่ตกหล่นลงมา ลำธารน้ำตาเริ่มไหลพร่า ความเหว่ว้าปะปน ชีวิตฉันมีชีวิตเดียว แม้แต่คนที่ข้องเกี่ยวก็ไม่เคยรักกันเลยสักหน หัวใจเริ่มเต้นแผ่วเบา ดวงตาเริ่มเศร้ามืดมน ไม่นานคงหลุดพ้น เมื่อฉันหมดลมหายใจ...
หนังบางเรื่อง ดูแล้วก็ลืมไป คนบางคนเจอกัน ก็ยิ้มให้เพียงเท่านั้น ถนนบางสาย แม้จะเดินผ่านอยู่ทุกวัน แต่ก็ไม่เกิดเรื่องราวผูกพัน สักที นี่คงพอให้เธอรู้ว่า คนใจอ่อนอย่างฉัน แท้จริงแล้วไม่ได้ให้ความสำคัญ กับทุกสิ่งทุกที่ ไม่ได้ลึกซึ้งกับทุกคนที่พบ ไม่ได้มองหนังทุกเรื่องว่าดี ซ้ำยังกล้าทิ้งในบางสิ่งที่มี อย่างไม่ลังเลใดๆ ยกเว้นถนนบางสาย หนังบางเรื่องและคนบางคน ที่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งปะปน จนเต็มใจอ่อนไหว และเมื่อรู้สึกรักแล้ว ก็ไม่ใช่หมายถึงลมพัดไป แต่หมายถึงมั่นคงด้วยลม..... หายใจของฉันเอง
เราจะให้โอกาสกันและกัน เพราะในโลกนี้นั้น ไม่มีใครเหมือนใครได้ทุกอย่าง เราจะปรับตัวเอง แล้วเดินมาพบคนละครึ่งทาง เธอคิดอย่างไรกับตรงนี้บ้าง? ส่วนฉัน...ฉันว่ามันดี และเราก็จะให้อากาศ...กันและกัน ความเชื่อมั่นจากตัวฉัน เธอจะได้รับมันเต็มที่ เพราะเขียนหนังสือยังต้องเว้นวรรค ให้มันดูดี ความรักกับหนังสือก็เหมือนกันตรงนี้ ต้องเว้นวรรคใจ ส่วนเรื่องผูกพัน เราจะผูกพัน แต่จะไม่ผูกติดกันตลอด เราจะกางแขนเพื่อกอด แต่จะไม่มัดตัวรวมกันไว้ แล้วในที่สุดรักของเราก็ไม่ขาดอากาศไว้หายใจ และในที่สุด~~ความรักก็ให้โอกาสเราได้มีกันตลอดไป ตลอดกาล
ของขวัญอะไรก็ไม่จำเป็น แค่พาหน้าใสๆมาให้เห็นเท่านั้น วันเกิด วันไหน ก็วันธรรมดาเหมือนกัน แต่ถ้าจะพิเศษก็ตรงที่มีเธอเป็นคนสำคัญของหัวใจ นะ...ไม่ต้องลำบากซื้อทุกอย่างมาฝาก แค่ติดมือมาเพียงความรักที่อ่อนไหว ฉันรู้สึกว่าเพียงพอแล้ว ไม่ต้องการอะไร หายใจได้ต่อไป...ก็เพราะเธอ =^-^= ***************** อยากจะแต่งยาวกว่านี้... แต่คิดไม่ออก+ขี้เกียจ 555 งานเยอะโครตตตตต ... อิอิ ไปดริ้งแก้เซ็งดีกว่า แวบบบ
หน้าส่วนตัว
865
ครูเคยสอนว่าให้เรียน มากกว่าเล่น
จะได้เติบโตเป็นคนคุณภาพ ในวันหน้า
เราพากันเถียงที่ถูก คือต้องเล่นให้มากกว่า
จะได้เติบโตเป็นคนเฮฮา ไร้สาระดี
และคำสอนสั่งอีกร้อยแปดพันเก้า ฯลฯ
แต่เรามันพวกเถียงไว้ก่อน ให้เต็มที่
ทั้งๆในใจน่ะรู้ว่าครูหวังดี
หวังจะให้เรามีอนาคตที่ดี ไม่น้อยหน้าใคร
วันนี้เกิดความรู้สึกสำนึกผิด
เลยรวมหัวกะทิกันคิด จะทำตัวซะใหม่
จะไม่เถียงครู จะไม่ก่อวีรกรรมให้ยุ่งยากใจ
จะเป็นลูกศิษย์ที่ว่านอนสอนง่าย แต่...แค่วันเดียวนะ อิอิ
********************************
แหะๆ พอดีไปเปิดอัลบัมรูปเก่าๆ แหมะ ...
เห็นรูปครูแล้ว ... คิดถึงตัวเองสมัยหนุ่มๆเลย 555
....
ครู : ไม่มีเรียนเร้อไง
ผม: มีครับ แต่ขี้เกียจเรียน
ครู: เอ้า ไอ่ห่ามีงี้ด้วยแฮะ .... เอองั้นดีเลย ไปโรงอาหาร
ไปซื้อข้าวให้ครูหน่อย
ผม: แป่ววว .... (-..-)
..........................................
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเมจิคเชี่ยน
Lovings
เมจิคเชี่ยน เลิฟ 0 คน
