28 มีนาคม 2547 02:21 น.
เมจิคเชี่ยน
ทุกลมหายใจ มีเพียงเธอตลอด
ในอ้อมกอดของความคิดถึง ก็คือเธอเท่านั้น
เหน็ดเหนื่อยเท่าไร ยังคงตั้งใจทำเพื่อกัน
ไม่ยอมฟังเสียงหัวใจที่ไหวสั่น ที่ใกล้แตกสะบั้นอยู่ร่ำไร
ทำเพื่อเธอมานาน ควรทำใจ~ควรรู้ตัว
สิ่งที่เป็นอยู่มีแต่ความมืดมัว ที่เธอตอบแทนให้
ทั้งเหงา ทั้งเจ็บ ~ เธอไม่เคยรักเลย ทรมารใจ
รักมากมายแค่ไหน ไม่เคยซึมซับถึงหัวใจเธอ
ไกลเหลือเกินหัวใจ
เหมือนส่องไฟขึ้นไปบนฟ้า ส่องเท่าไรก็มีค่าแค่ฝันเพ้อๆ
ยิ่งทุ่มเท ยิ่งหาย ~ ... รักแทบตายสุดท้ายแค่ละเมอ
ถึงหมดลมหายใจ ทำยังไงก็ไม่เจอ ... เพราะรักของเธอมันไม่มีจริง
23 มีนาคม 2547 16:22 น.
เมจิคเชี่ยน
อันตัวผม มันหล่อ นั้นขอบอก
ไม่ได้หลอก เรื่องจริง ผู้หญิงรู้
พอเห็นผม ก็กรี๊ดกร๊าด มาดน่าดู
น่าอดสู กลุ้มใจจัง ดังเหลือเกิน
มีคนรัก มากมาย แทบไม่ไหว
ขุนแผนไทย ยกนิ้วให้ เกินเอื้อยเอิ่น
ชอลิ้วเฮียง เมืองอาตี๋ ที่รักเพลิน
ยังเชื้อเชิญ คารวะ ว่าขอยอม
จะไปไหน ต้องปิดบัง ทั้งซ่อนเร้น
ดาราเด่น งี้แหละหนอ ก็ต้องพร้อม
เบื่อตัวเอง เซ็งมาก อยากใจตรอม
แต่สาวสาว เค้าไม่ยอม เลยต้องทน
ชาติที่แล้ว คงมีบุญ การุณหนุน
อันวาสนา ค้ำจุน เป็นทุนศล
ถึงได้หล่อ หล่อเหลา เข้ากมล
ขอทุกคน อย่าอิจฉา ตาร้อนเลย
ได้ยินเสียง เรียกร้อง ก้องในหู
จิตไม่รู้ ลอยเหม่อ เพ้อเฉยเฉย
เขาสะกิด ตัวเรา เศร้าไปเลย
เห้ย เห้ย เฮ้ย ~จงตื่นนอน อย่าอ้อนตีน ... อิอิ
..... อ้าว อากาศร้อนจัดนี่เองขอรับ
..... กะพ๊มฝันไปนี่เอง ... เวรกามมมม 555
17 มีนาคม 2547 23:09 น.
เมจิคเชี่ยน
เนื่องในวัน งานเลี้ยง ที่ผ่านมา
ได้เห็นหน้า นงเยาว์ ช่างขาวใส
มีคู่แล้ว แน่เลย เมินเฉยไป
แสนเสียดาย แค่ทายทัก แล้วจากจร
แต่แล้วใจ ได้ฉงน พี่เจอบัตร
ของใครหล่น ดูชัดชัด โอ้ของหล่อน
ต๊กกะใจ ในตัวเลข ใจพี่ร้อน
หน้าละอ่อน แต่เธอ เอ่อ..มากจัง
แถมเรื่องคู่ ยังไร้ แทบไม่เชื่อ
ก็แม่เนื้อ นวลนาง น่าสมหวัง
พี่สงสัย น้องสวยเกิน เมินกำลัง
น่าสงสาร เธอจัง ไร้ใครแล
อยู่เป็นโสด ต่อไป ไม่ดีหรอก
พี่ขอบอก ขึ้นคาน มันจะแย่
ครั้นเวลา ผ่านหลายเที่ยว หน้าเหี่ยวแก่
คงแย่แน่ เธอจ๋า อย่ารอรี
พี่สงสาร ตัวน้อง อยากลองช่วย
มอบรักด้วย หัวใจ ให้ล้นปรี่
พี่รถด่วน เที่ยวสุดท้าย ให้หมายฟรี
เร็วๆซี มามะมา มาร๊าก...กัน อิอิ
*******
จะไปเจียงใหม่ขอรับ
สาวๆในเวป มีใครอยู่เจียงใหม่มั่งจ๊ะ
ผมจะได้ตามไปกอดถึงที่ ฮี่ๆๆ
15 มีนาคม 2547 01:34 น.
เมจิคเชี่ยน
ไม่ว่าหรอก ที่เธอร้องไห้
หากน้ำตามันช่วยให้ ปลดพันธการจากความช้ำ
แต่เคยสงสารตัวเองไหม กับสิ่งที่เธอกำลังทำ
นั่นคือเธอกำลังตอกย้ำ ให้หัวใจย่ำแย่กว่าเดิม
ปิดกักตัวเองอยุ่ในห้อง
หลับตาฝันว่าเขาต้องกลับมามอง เหมือนวันแรกเริ่ม
ฟ้าหลังฝนมีเสมอ แต่เธอต้องการจมอยุ่กับสิ่งเดิมๆ
ทั้งๆที่รู้ว่ามีแต่เพิ่ม ให้มีรอยขุ่นในหัวใจ
ฉันเองเข้าใจ ว่ามันลืมยาก
แต่มันก็ไม่มากเกิน ที่ต้องเชิญกับความอ่อนไหว
เก็บความรู้สึกนี้ให้เป็นบทเรียน แล้วก้าวต่อไป
โลกหม่นมืดไม่ได้ ตราบที่ทุกสิ่งยังอยู่ใต้เงาตะวัน
ที่ฉันสามารถบอกเธอได้เช่นนี้
เพราะฉันก็เคยมีประสบการณ์ ไม่ต่างกับเธอในวันนั้น
ยอมรับว่าท้อแท้ อ่อนแอเกินกว่าจะรับมัน
แต่ไม่เคยทำร้ายตัวเองและปิดกั้น
............ จมอยู่กับความฝัน ที่ไม่เป็นจริง
เชื่อฉันเถอะ ปลดพันธนาการนั้นซะ
หากเจอเรื่องร้ายๆ ~เธอจะมีฉันคอยช่วยเหลือทุกสิ่ง
ทั้งหมดนี้คือความปราถนาดี ที่ฉันมีให้ด้วยใจจริง~จริง
เชื่อเถอะนะ~เพราะเธอคือองค์ประกอบ ที่ทำให้โลกของฉันนั้นอุ่นอิง
........... แ ล ะ เ ป็ น ทุ ก ๆ สิ่ ง ใ น โ ล ก ที่ ฉัน ยื น ...............
10 มีนาคม 2547 01:43 น.
เมจิคเชี่ยน
เมื่อความรักของเธอ ถึงทางตัน
มีกำแพงมากั้น ให้หัวใจมันปวดร้าวเช่นนี้
ตัดสินใจไม่ได้ ระหว่างคนสองคนจะเลือกใครดี
สร้างความลำบากใจให้เธอมี...น้ำตา
ฉันทนไม่ได้เมื่อเห็นเธอเป็น...เช่นนั้น
ร้องไห้จนน้ำเสียงสั่น~กระทบถึงฉันจนปวดพร่า
ดวงตาช้ำแดงกล่ำ ตัดสินใจไม่ได้จะพูดคำไหนออกมา
ทางออกสุดท้ายเพื่อลบรอยน้ำตา
ฉันขอเป็นคนจากไปดีกว่า ไม่ให้เธอต้องมาลำบากใจ
ขอมองหน้าเธอ...ครั้งสุดท้าย
ส่งยิ้มให้ฉันสื่อความหมาย แทนการร้องไห้ได้ไหม
จากวินาทีนี้ ฉันคงกอดความเหงา อยู่อย่างเดียวดาย
เพียงอยากจดจำภาพเธอเป็นครั้งสุดท้าย~ว่าเธอสดใส
....... ให้ความรู้สึกฉันไม่ต้องเป็นห่วงอะไร ... จากไปโดยไร้กังวล
เพียงอยากจดจำภาพเธอไว้ในหัวใจ
ว่าครั้งหนึ่งฉันเคยทำเพื่อใคร...ให้มีความสุขได้เหมือนกัน