21 สิงหาคม 2546 01:15 น.
เมจิคเชี่ยน
ถ้าเธอจะถามถึงค่าเวลา
ที่เราคบกันมาจนถึงทุกวันนี้
ก็อย่าดูแค่รอยฉีกของปฏิทินเลยคนดี
ให้กล้าเดินเข้ามาที่นี่ ถามตรงหน้ากัน
ถ้าจะเปรียบเทียบความรักกับท้องฟ้า
ก็ขอเพียงให้เธอนึกว่าในใจฉัน
มีส่วนเหมือนฟ้า ตรงความกว้างใหญ่ที่ผูกพันธ์
แต่ไม่ได้เปลี่ยนใจทุกวัน เหมือนที่สีของฟ้านั้นเปลี่ยนไป
และถ้าเธอจะเปรียบเทียบทรายกับก้อนหิน
ก็อยากให้รู้ว่าฉันเป็นแค่ก้อนดินที่อ่อนไหว
ชีวิตอาจไม่ละเอียดเหมือนทรายริมทะเลใด
และการตัดสินใจก็เท่าก้อนหินไม่ได้ ในแง่ความมั่นคง
แต่ก้อนดินก้อนนี้ก็ให้ค่าเวลา
สำหรับการคบหาคือตั้งใจไม่ใช่พลัดหลง
ทุกทางเดินมีทางแยก ไม่ไช่มีแค่ทางตรง
แต่เชื่อนะว่าฉันยังคง จะแยกเดินในทางเดียวกับเธอ
**********************************************************************
อืมม เศร้าๆมั่ง ว่าแต่มันเศร้าป่าวหว่า 5555 ... อ่านๆไปเหอะ
21 สิงหาคม 2546 01:00 น.
เมจิคเชี่ยน
สิ่งที่ทำให้หนังสือเป็นหนังสือ
ก็คือไม่ใช่มีแค่ตัวอักษร
สิ่งที่ทำให้ละครเป็นละคร
ก็คือไม่ใช่ทุกๆตอนมีเพียงนักแสดง
สิ่งที่ทำให้เพลงเป็นเพลง
ก็คือไม่ใช่คนเขียนต้องเก่ง ถ้อยคำเข้มแข็ง
สิ่งที่ทำให้สิ่งแวดล้อมเปลี่ยนแปลง
ก็คือไม่ใช่แค่คำสาปแช่งของใคร
สิ่งที่ทำให้ทะเลเป็นทะเล
ก็คือไม่ใช่มีแค่คลื่นเห่~ซัดน้ำทะเลอ่อนไหว
และสิ่งที่ทำให้หัวใจยังเป็นหัวใจ
ก็คือไม่ใช่จะวัดได้ แค่มีลมหายใจหรือไม่มี
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
แต่สิ่งที่ทำให้หนังสือเป็นหนังสือ
ก็คือมีความคิดให้คิดต่อจากนี้
สิ่งที่ทำให้ละครเป็นละครที่ดี
ก็คือมีเรื่องราวที่ถอดมาจากชีวิตคน
สิ่งที่ทำให้เพลงฟังเป็นเพลง
ก็คือการสลับไปของอารมณ์ครื้นเครง สุข~ทุกข์~สับสน
สิ่งที่ทำให้แวดล้อมเปลี่ยนแปลงก็คือผู้คน
ต่อเนื่องมาจากเหตุผลดิ้นรน ต่างๆกัน
สิ่งที่ทำให้ไม่ว่าเมื่อไรทะเลก็เป็นทะเล
ก็คือมีทราย มีก้อนหิน มีเปล มีต้นไม้ความฝัน
และแน่นอนที่สุด~สิ่งที่ทำให้หัวใจยังเป็นหัวใจอยู่ทุกวัน
ก็คือมีความรักอยู่ในนั้น........รักเธอ =^-^=
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ยาวๆทะแม่งๆ ... มึนๆ
16 สิงหาคม 2546 11:43 น.
เมจิคเชี่ยน
ตั้งเงื่อนไขให้เธอหลับตา
แล้วยื่นมือมาตรงหน้า~ฉันมีอะไรให้
เธอทำตามอย่างง่ายดายและเต็มใจ
จากนั้นฉันก็วางดอกไม้ลงบนมือเธอเบาๆ
พร้อมอธิบายเพิ่มว่าเก็บมาจากข้างทาง
ถามเธอรู้สึกอย่างไรบ้าง ชอบหรือเปล่า
เธอลืมตาขึ้นและยิ้ม ซึ่งมันเกินจะคาดเดา
ว่าเธอยิ้มเพราะดอกไม้สีขาว...
หรือว่ายิ้มเพราะรู้เรื่องราวของหัวใจ
ที่ความรักมีมากกว่าเมื่อวานทุกวัน
ในคำว่า กันและกัน หมุนโลกเล็กๆจนเคลื่อนได้
และหากคนหนึ่งคนเกิดมาเพื่อค้นจิ๊กซอว์ชิ้นที่หายไป
ฉันก็เจอเธอแล้วนี่ไง ~ ที่ต่อให้ภาพชีวิตเต็ม....
******
16 สิงหาคม 2546 11:30 น.
เมจิคเชี่ยน
ไม่ชอบตั้งความหวังมากเกินไป
ว่าคนที่ใช่จะต้องเปอร์เฟคประมานนี้
ไม่ชอบมองแค่ภายนอก ต้องมองเข้าไปลึกๆจิตใจที่มี
เพราะอาจได้เจออะไรที่พิเศษดีๆ...ที่เห็นได้เฉพาะเรา
คนเราทุกคนจะมีสิ่งหนึ่งเฉพาะตัว
คล้ายๆจะมาต่อเติมรอยรั่วที่เคยเงียบเหงา
ให้มีน้ำหนัก~จุดเด่น~ที่ซ่อนเร้นอยู่ภายใต้ของเงา
ให้มีค่ามากมายหลายเท่า แล้วเราจะรู้สึกว่ารักมัน
ในส่วนของตัวเธอ
มีอะไรมากกว่าที่พบเจอทำฉันไหวหวั่น
รู้สึกได้ สัมผัสได้ ความหมายชัดเจนยิ่งขึ้นทุกวัน
ไม่ใช่เป็นคนที่เคยฝัน แต่เป็นคนที่สำคัญแก่หัวใจ....
*******
14 สิงหาคม 2546 14:13 น.
เมจิคเชี่ยน
ช็อคโกแลตหวานด้วยน้ำตาล
แต่ความผูกพันหวานด้วยความคงมั่นมากกว่า
ความสำคัญของคนอื่นอาจวัดด้วยเวลา
แต่ระหว่างเราวัดด้วยค่าความจริงใจ
เหตุผลที่ไม่เคยมีในการคบเธอ
ไม่ใช่ว่าทุกคนที่เจอจะพิเศษในความอ่อนไหว
ที่ห่วงกัน~ที่หวังดี~ที่มีน้ำใจ
เพราะเลือกแล้วที่จะให้ และไม่บังคับว่าเธอต้องให้เท่ากัน
ผิดถูกอย่างไรจะเชื่อใจ~จะยังยืนอยู่
อาจเหมือนปิดตาไม่มองดูคล้ายเพ้อฝัน
แต่ความหมายที่แท้จริงคนสองคนจะรู้กัน
ว่าเมื่อใช้ใจคบแล้วนั้น~ก็ไม่มีวันทิ้งอีกคนให้เดียวดาย
ที่เขาบอกกันว่ายิ่งรู้จัก~ยิ่งอยากรักให้น้อยลง
รับรองว่าฉันคงรู้สึกแบบนั้นไม่มีวันได้
เพราะไม่ว่าจะอีกหนึ่งปี หรือกี่ปีที่ผ่านไป
เธอสำคัญต่อชีวิตแค่ไหน~ความหมายยิ่งชัดเจน...
********
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเมจิคเชี่ยน
หน้าส่วนตัว
693
