7 ตุลาคม 2546 22:23 น.
เมจิคเชี่ยน
ของขวัญอะไรก็ไม่จำเป็น
แค่พาหน้าใสๆมาให้เห็นเท่านั้น
วันเกิด วันไหน ก็วันธรรมดาเหมือนกัน
แต่ถ้าจะพิเศษก็ตรงที่มีเธอเป็นคนสำคัญของหัวใจ
นะ...ไม่ต้องลำบากซื้อทุกอย่างมาฝาก
แค่ติดมือมาเพียงความรักที่อ่อนไหว
ฉันรู้สึกว่าเพียงพอแล้ว ไม่ต้องการอะไร
หายใจได้ต่อไป...ก็เพราะเธอ =^-^=
*****************
อยากจะแต่งยาวกว่านี้... แต่คิดไม่ออก+ขี้เกียจ 555
งานเยอะโครตตตตต ... อิอิ ไปดริ้งแก้เซ็งดีกว่า แวบบบ
6 ตุลาคม 2546 00:37 น.
เมจิคเชี่ยน
ครูเคยสอนว่าให้เรียน มากกว่าเล่น
จะได้เติบโตเป็นคนคุณภาพ ในวันหน้า
เราพากันเถียงที่ถูก คือต้องเล่นให้มากกว่า
จะได้เติบโตเป็นคนเฮฮา ไร้สาระดี
และคำสอนสั่งอีกร้อยแปดพันเก้า ฯลฯ
แต่เรามันพวกเถียงไว้ก่อน ให้เต็มที่
ทั้งๆในใจน่ะรู้ว่าครูหวังดี
หวังจะให้เรามีอนาคตที่ดี ไม่น้อยหน้าใคร
วันนี้เกิดความรู้สึกสำนึกผิด
เลยรวมหัวกะทิกันคิด จะทำตัวซะใหม่
จะไม่เถียงครู จะไม่ก่อวีรกรรมให้ยุ่งยากใจ
จะเป็นลูกศิษย์ที่ว่านอนสอนง่าย แต่...แค่วันเดียวนะ อิอิ
********************************
แหะๆ พอดีไปเปิดอัลบัมรูปเก่าๆ แหมะ ...
เห็นรูปครูแล้ว ... คิดถึงตัวเองสมัยหนุ่มๆเลย 555
....
ครู : ไม่มีเรียนเร้อไง
ผม: มีครับ แต่ขี้เกียจเรียน
ครู: เอ้า ไอ่ห่ามีงี้ด้วยแฮะ .... เอองั้นดีเลย ไปโรงอาหาร
ไปซื้อข้าวให้ครูหน่อย
ผม: แป่ววว .... (-..-)
..........................................
2 ตุลาคม 2546 00:47 น.
เมจิคเชี่ยน
ล้มตัวนอนกลางทุ่งหญ้ากว้างสุดฟ้า
นอนหลับตาปล่อยใจไปตามห้วงความฝัน
สิ่งที่สายสายลมกระซิบบอกเธอ...คือถ้อยคำใดกัน
แสงตะวันยิ้มให้ดอกไม้ เป็นคำทักทาย~อบอุ่นดี
อากาศช่างสดชื่นดั่ง~ความรักที่สดใส
โลกสีชมพูใบใหญ่ ฉันรู้จักได้ก็เพราะเธอนี้
ปลายทางแห่งความรักสิ้นสุดแล้ว~หยุดพักเสียที
ความรู้สึกที่มี เหมือนบรรยากาศรอบข้างตอนนี้... ขอบคุณนะที่รักกัน...
*******************
เขียนให้กับเพื่อนรัก ... ที่กำลังจะแต่งงาน ...
...... อยากจะแก้ไขใหม่จังวุ้ย ไม่ค่อยถูกใจ แต่ขี้เกียจแหละ อิอิ
---------------------------------------------------------------------
เห้อออ .... งานแต่งครั้งใด เมจิคเชี่ยนเป็นได้แค่แขกรับเชิญ 55555
23 กันยายน 2546 09:30 น.
เมจิคเชี่ยน
ความรัก~เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่
แอบซ่อนอยู่ในหัวใจดั่งความฝัน
เธอเองก็เหมือนทุกคนที่เคยพบกัน
แต่กลับมีความสำคัญมากกว่าใคร~ใคร
เพราะเธอเป็นผู้หญิงธรรมดา
ฉันจึงเห็นคุณค่า และเข้าใจความหมาย
อ่อนโยน ลึกซึ้งกว่าใครล้านคนมากมาย
หัวใจ~เลยให้เธอเข้ามาผูกพัน
เธอแสดงความรักผ่านมาให้ได้เห็น
ผ่านแววตาที่ใสเย็น ส่งตรงถึงฉัน
ยิ่งน่าค้นหา ยิ่งน่าทำความรู้จักทุกวัน
เช่นนั้น~หัวใจจึงเต็มใจให้เธอสลักความรัก ไว้ภายใน
เธอกุมมือฉัน แล้วพาเดินไปในโลกสีชมพู
ลบความหดหู่ ที่ฉันเคยอยู่ในโลกสีหม่นที่ร้างไร้
กับชีวิตคนหนึ่ง เธอเข้ามาอุดรอยรั่วให้จางหายไป
โลกจึงดูอบอุ่นยิ่งใหญ่ ชีวิตมีแรงบันดาลใจมากกว่าที่ผ่านมา
หนทางข้างหน้าแม้จะยาวไกล
ฉันพร้อมที่จะก้าวไป แค่มีเธออยู่ใกล้และห่วงหา
เธอส่งสายตาและจับมือฉันไว้ สื่อถึงความมั่นใจตลอดเวลา
จากวันนี้ไปฉันเข้าใจแล้วว่า ชีวิตนี้จะอยู่เพื่อรักใคร
เราจะมีกันและกัน และทุกวันจะรักกันตลอด
และจะโอบกอดซึมซับความหวาน กับการอยู่ใกล้
ช่วงเวลาทั้งหมดจะมีความสำคัญ สำหรับเราทุกวันไป
ชีวิตนี้จะแน่นไปด้วยความสุขอันยิ่งใหญ่
.........................ที่มาจากลมหายใจของเราทั้งสองคน
************************
กว่าจะเขียนเสร็จเล่นเอาซะเหงื่อแต๊กเลย
ไม่คิดว่าจะออกมายาวขนาดนี้ ... พอไปโบสถ์ได้ละมั้ง อิอิ
21 กันยายน 2546 02:47 น.
เมจิคเชี่ยน
นอนมองดวงดาวบนผืนทราย
จำนวนมากมาย พร่างในผืนฟ้า
ทันใดนั้น ก็พลันสงสัยขึ้นมา
แล้วทุกเวลา ดวงดาวจะมองลงมาเห็นใคร
จะเห็นเม็ดทรายหรือเปล่า
ที่ทับถมเป็นหาดยาว ริมทะเลใส
ในคืนฤดูร้อน รอยแดดยังกรุ่นไอ
หากฟ้ากระพริบครั้งใด...
....เม็ดทรายก็ยังยิ้มรับดวงดาว...
ฉันเองมีเธอเสมอในสายตา
คิดถึง ห่วงหา ท่ามกลางความรักที่แสนเหงา
จึงขึ้นอยู่กับเธอเท่านั้น เธอ~ ที่เป็นดวงดาว
ว่าจะมองลงมาเห็นหัวใจฉันหรือเปล่า ฉัน...ที่เป็นเม็ดทราย
******************
หน้าส่วนตัว
716
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเมจิคเชี่ยน
