10 ธันวาคม 2546 23:47 น.
เมจิคเชี่ยน
จะมาเรียกร้องอ้อนวอนทำไม
คิดว่าฉันจะเปลี่ยนใจยังงั้นหรือ
มันไม่ง่ายเหมือนกับเพียงพลิกฝ่ามือ
คำเดียวก็คือ ไปให้พ้น ไปให้ไกลๆ
น้ำตามันไม่ช่วยให้ฉันใจอ่อน
ยิ่งกับคนกะล่อนๆ อย่างนี้ไม่มีใจให้
ทำตัวเสแสร้ง หลอกคนอื่น ให้เกิดแผลใจ
อดีตเธอทำฉันไว้ยังไง ยังคงจำได้ทุกคืน
โบราณว่าทำผิดแล้วควรให้อภัย
สำหรับฉันมันไม่ใช่ ไม่เหมือนคนอื่น
เธอมีน้ำตามากเท่าไร มันสะใจสดชื่น
สรุปที่ตรงนี้ไม่ต้องการรักษาความขมขื่น
ไปหาที่อื่น รักษาแผลใจเธอละกัน...
***************
55555
มาแนวใหม่มั่งวุ้ย
อย่าคิดมากเด้อแค่บทกลอน ...........
หวานๆก็มีเยอะแล้วในเวปนี้
เศร้าๆก็มีเยอะเหมือนกันใช่ไหม
อื่นๆก็มีเคล้าปะปนกันไป
แต่แบบร้ายๆเช่นนี้ ... เมจิคเชียนขอลองเขียนมั่งละกัน ... หุหุ
9 ธันวาคม 2546 00:25 น.
เมจิคเชี่ยน
ณ ห้วงฝันที่เธอเคยฝันถึง
ม่านความมืดเธอดั้นดึงแหวกค้นหา
กล้าเสี่ยงภัยเพื่อให้ได้สมบัติมา
เธอมั่นใจว่า แสงสว่างข้างหน้านั้นมีจริง
ณ ห้วงฝันที่เธอเคยฝันหา
ใต้ท้องฟ้าสีครามที่ใหญ่ยิ่ง
โบยบินไปด้วยปีกด้วยใจจริง
มุ่งถึงสิ่งที่หวังอย่างตั้งใจ
ณ ห้วงฝันที่เธอเคยฝันไว้
กลางกลิ่นไอท้องทุ่งสายรุ้งไหว
ชูมือขึ้นร้องตะโกนโพ้นฟ้าไกล
ถึงเส้นชัยที่หมายด้วยตัวเธอ
แต่ ห้วงฝันของเธอต้องจบสิ้น
เหตุฟ้าดินกลั่นแกล้งเสียแรงเก้อ
ลมหายใจแผ่วรินคล้ายละเมอ
หัวใจหยุดน้ำตาเอ่อ...น้ำตาฉัน
...........................................
ณ ห้วงฝันที่เธอเคยฝันไว้
ขอสานต่อให้ไปถึงความฝัน
ลึก มืด เท่าไหน เสียน้ำตาเท่าไร
จะก้าวไปให้ถึงมัน...
ปลายทางแห่งอุโมงค์นั้น ที่เธอฝันต้องเป็นจริง
...................
ของแถมอีกแล้ว อิอิ
จะเก็บดอกรักมาร้อยมาลัย
จะเก็บดวงใจไว้ให้คนดี
จะเก็บดวงดาวที่พราวราตรี
มอบให้ชีวีที่เป็นดวงใจ
โฮะๆๆๆ .... ไปหาไรแด๊กดีกว่า
7 ธันวาคม 2546 03:45 น.
เมจิคเชี่ยน
เดินดุ่ยดุ่ยลุยไปตามใจคิด
เดินด้วยจิตตั้งมั่นไม่หวั่นไหว
เดินไปเรื่อยเหนื่อยหนักก็พักใจ
เดินกุมมือเธอไว้สุขใจจัง
นั่งชมวิวทิวทัศน์รุ้งลัดฟ้า
นั่งดูเมฆยิ้มมาอย่าหมดหวัง
นั่งให้ลมพัดใจที่ใกล้พัง
นั่งจินตนาฝั่งฝันนั้นมีจริง
นอนหลับตาอมยิ้มอิ่มใจนัก
นอนหนุนตักอุ่นอุ่นคุณผู้หญิง
นอนกระซิบบอกเธอเพ้อแอบอิง
นอนสูดสิ่งความสุขเคล้าคลุกใจ
จะเดินนั่งหรือนอนก็เป็นสุข
แค่เพียงปลุกจิตใจให้ผ่องใส
แค่มีเธอคนเดียวช่วยเกี่ยวใจ
โลกน่าอยู่มากมายใช่ไหมเธอ ... ^^
.............
คำคมวันนี้
... นกบินตัวเดียวบินไม่สูง ...
อิอิ เพ้อเจ้อไปเรื่อยตามสไตล์เมจิคเชี่ยน
5 ธันวาคม 2546 02:19 น.
เมจิคเชี่ยน
ในคืนค่ำที่มีหยดน้ำค้าง
ลมหนาวพัดแผ่วบาง รู้สึกไหม
หิ่งห้อยหลับฝัน พระจันทร์ยิ้มอยู่กลางใจ
ดอกหญ้าเต้นระบำไหว ในคืนฟ้าพราว
ในคืนค่ำที่เงียบสงบ
โลกของใครบางคนได้จบและเหน็บหนาว
โลกของใครบางคนได้เริ่มใหม่พร้อมเรื่องราว
แต่โลกของเราเป็นสีขาว เหมือนดาวข้างบน
ในคืนค่ำที่ไร้แสงดาว
แค่กุมมือ ก็คลายเหงาได้โดยไร้เหตุผล
รอยยิ้มใสๆที่สื่อความนัยของใครบางคน
ก็ทำให้คืนค่ำนี้ผ่านพ้น
แค่มีคนของใจ แค่มีใครข้างกาย...
*********************
หูยย เย็นเช๊บหาย
ใครเอาน้ำแข็งไปใส่ไว้ในห้องน้ำไม่รู้ อิอิ
อาบน้ำตอน ตี1 ครึ่งอ่ะ
.........
.........
แถม อิอิ
หากจะเอาเพชรแฉกมาแลกหยก
น้ำค้างตกจากฟ้ามาแลกฝน
บริสุทธิ์แลกสะอาดพิลาสผล
พอเข้มข้นคงไม่แปลกเมื่อแลกกัน
แต่หัวใจฉันที่เป็นสีขาว
บอบบางราวกลีบกุหลาบในภาพฝัน
หากจะเอาหัวใจที่สีร้อยพัน
มาดึงดันขอแลกให้แปลกเอย
คนละแนวเลย ........ เวง !! 555
3 ธันวาคม 2546 03:53 น.
เมจิคเชี่ยน
นั่งเท้าคางเหงาๆในความเงียบงัน
อยู่เป็นเพื่อนพระจันทร์ในคืนแสนเหงา
ภาพผู้หญิงคนหนึ่งแวบเข้ามาย้ำให้ปวดร้าว
รอบกายมีแต่ความเหน็บหนาว ช่างเข้ากันดี
เสียงนาฬิกาเดินไปตามจังหวะ
ภาพแขวนรูปทะเล มีคนสองคนเล่นกันอยู่นี้
กีตาร์ตัวเก่าที่สลักอักษรว่า เราจะมีกันทุกนาที
ช่างปวดร้าวทบทวี คนที่รักมาจากไป
น้ำตาเริ่มปรากฏตัว
ทะลักรั่วออกมาอาบสองแก้มใส
ฝืนทนแล้วแต่ความรู้สึกมันบั่นทอนหัวใจ
คงเป็นเพราะรักใครคนนั้น...มากมาย
ขอโทษนะที่มีน้ำตา
ขอโทษที่ผิดคำสัญญา แล้วร้องไห้
คิดถึงมาก คิดถึงเหลือเกิน คิดถึงจับใจ
บนฟากฟ้าเธอคือดาวดวงไหน
........ช่วยส่องแสงประกาย บอกฉันให้รู้ที........
.....ผมไม่ได้หายใจเพื่อคุณ
แต่...เพราะคุณทำให้ผมอยากหายใจ...............................................
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเมจิคเชี่ยน
หน้าส่วนตัว
629
