กรุณายืนยันการออกจากระบบ
เมฆสีทอง
ความพลัดพราก ธรรมดา ของมนุษย์ เจ็บปวดสุด ยามเมื่อฉัน คร่ำครวญหา อยู่โดดเดี่ยว เศร้าใจ เปลี่ยวเอกา หลั่งน้ำตา เพราะว่าฉัน คิดถึงเธอ ไม่รู้ว่า เธอคิด ถึงฉันไหม แต่ว่าใจ ฉันคิด ถึงเสมอ แม้ยามหลับ ฉันยัง ฝันถึงเธอ ตื่นยังเพ้อ ถึงแต่เธอ ทุกเวลา
วันสิ้นโลก - อัลมิตรา