31 กรกฎาคม 2547 12:01 น.
เมฆปุยอ้วน
ผู้กองครับ...ผมมีเรื่องจะปรึกษา
อนึจจา..ดวงใจโดนลักพา
ออกตามหา..เท่าไหร่ก็ไม่เจอ
ผู้กองครับ...วันนั้นผมคงเผลอ
ได้ไปเจอะ..พูดคุยรู้จักเธอ
ใจละเมอ..ล่องลอยบินหายไป
ออกตามหา...หัวใจให้ผมที
มีหน่วยค้น..ตรวจสอบทุกพื่นที่
เผื่อจะมีร่องรอย และ เบาะแส
หากตรวจพบ...จับกุมได้เมื่อไหร่
จะยังไงที่ไหน ก็ตามแต่
ฝากดูแล..หัวใจของผมที
ผู้กองครับ...อาวุธคือรอยยิ้ม
ที่พิมพ์ติด...คิดตรึงคนึงหา
ส่งนำพา..หัวใจไปให้เธอ
ผู้กองครับ...ช่วยบอกเธอได้ไหม
ว่าหลัดฐานชิ้นเดียว...คือหัวใจ
ฝากเธอไว้ แทนคำทุกสัญญา
30 กรกฎาคม 2547 13:03 น.
เมฆปุยอ้วน
เก็บเรื่องราวสิ่งดีๆที่เคยผ่าน
กับวันวานความทรงจำอันสดใส
ให้เป็นภาพที่จารึกในหัวใจ
เก็บเอาไว้แทนวันคืนที่เลยมา
ได้แต่ฝากความคิดถึงกับหมู่ดาว
ที่พร่างพราว สุขประกาย แสนสดใส
ช่วยพารัก ความคิดถึง จากหัวใจ
ฝากไปให้ กับคนไกลที่จากมา
และขอฝากกำลังใจ ไปกับลม
ช่วยชื่นชม คนดี ที่ห่วงหา
และปัดเป่ารอยร้าว คราบน้ำตา
ในเมื่อครา โดนตอกย้ำช้ำหัวใจ
อยากให้รู้ว่ามีใครคนหนึ่ง
คอยนึกถึง คนึงอยู่เสมอ
หากวันไหน ต้องการจะพบเจอ
หลับตาลง เธอจะเจอที่หัวใจ.......