30 มิถุนายน 2548 12:30 น.
เฟี้ยตเตอร์
จะเลิกกันจริงๆแล้วใช่ไหม
เมื่อความรักหมดอายุขัย ฉันคงจะไม่เหนี่ยวรั้ง
ร้อยคำต่อกรที่เฝ้าพร่ำวอนให้ฟัง
หรือสิบมือที่ยื้อรั้งคงไม่อาจกักขังสองขาใคร
เพราะเธอตั้งใจจะไปในวันนี้
เหตุผลที่ดูดีจึงถูกนำมาใช้
จะเพราะอะไรก็ตามฉันเพียงแค่อยากห้ามการจากไป
แต่คงต้องปล่อยให้เวลาพาเธอไป
และเพียงสิ่งเดียวที่ฉันยื้อไว้ได้ จึงแค่ลม
แต่งเล่นๆน่ะ อาจจะไม่ดีเท่าไหร่ แต่เป็นกำลังใจให้ด้วยนะ
14 มิถุนายน 2548 11:14 น.
เฟี้ยตเตอร์
โปรดอย่าแปลกใจในรักของใครคนนี้
อย่าระแวงต่อความหวังดี ที่คนคนนี้มีแต่ให้
หากเธอจะไม่รักกัน ก็ปล่อยเรื่องนั้นให้เป็นไป
แต่โปรดอย่าห้ามหัวใจ หรือทำร้าย..ทำลายมัน
แม้คนคนนี้จะไม่มีค่า
หรืออาจดูร้ายตลอดมากับความเป็นฉัน
แต่เชื่อเถอะว่ารักเธอทุกคืนวัน
เป็นสิ่งเดียวที่ฉันกล้ายืนยัน..ขอเธอจงมั่นใจ
อย่ามองความรักของฉันว่ามันเป็นเรื่องตลก
อย่าแปลกใจในความเพ้อพกของคนเคยใจร้าย
หากแต่ในความไหวหวั่น..มันได้เปลี่ยนฉันไป
ให้ได้รู้จักรักใครจนหมดใจ....
ให้รู้สึกหวั่นไหวกับใครที่ไม่หวั่นไหวตาม
9 มิถุนายน 2548 20:04 น.
เฟี้ยตเตอร์
อยากย้อนคืนวันเก่าๆ
วันที่คำว่าเรายังอยู่ใกล้
หากแต่ความห่างไกล
พาเธอออกไปไม่ได้เจอ
ฉันคิดถึงอยู่นะ
เป็นคำที่อยากจะบอกเสมอ
อาจไม่ปัญญาไปหาเธอ
แต่รู้ไว้เถอะว่าคิดถึงเธอเต็มใจ
แต่ที่ทำได้ในตอนนี้
คือ คิดถึงเธอคนดีเป็นไหนๆ
อยากจะsuroundเสียงสัญญาณไป
ว่าคิดถึงจับหัวใจ แทบบ้าตาย
ถึงใครบางคนที่อยู่ไกลถึงแคนนาดา
อยากบอกว่าคิดถึง หากเจ้าตัวมัปัญญาอ่านภาษาไทยออก
อันที่จริงอยากเขียนให้ซึ้งๆ
แต่อยากลองเปลี่ยนเป็นแบบสั้นๆดูน่ะ
1 มิถุนายน 2548 20:43 น.
เฟี้ยตเตอร์
อยากได้ความห่วงใย
ที่เธอเคยให้ในวันเก่าก่อน
ที่นึกถึงแล้วเหงา ทำใจร้าวรอน
กับสิ่งดีๆที่เธอเคยป้อน แล้วจากไป
อยากได้ความรักคืนมา
แม้รู้ดีว่าเป็นไปไม่ได้
ฉันเองก้แค่เหงา แล้วบอกเล่ากับใจ
ว่าอยากมีรักครั้งใหม่ กับใครคนเดิม
---แต่งเล่นๆ ไม่ได้คิดอะไรมาก