13 เมษายน 2548 17:20 น.
เฟรช
ขอบคุณเธอที่ยังห่วงใย
แม้เรื่องราวของเราจะเป็นได้แค่ความหลัง
ขอบคุณที่ยังห่วงใยจริงจัง
ได้คิดถึงเธอบางครั้งก็รู้สึกดี
เธอเองก็สบายดีใช่ไหม
ฉันเองก็ยังห่วงใยไม่น้อยกว่าเธอนี้
ฝากดูแลตัวเองด้วยนะรักษาตัวดี-ดี
ความทรงจำของเราตอนนี้..แค่เพื่อนที่ดีก็พอใจ
11 เมษายน 2548 17:39 น.
เฟรช
เพราะเป็นผู้หญิงขี้หึง
ฉันจึงเป็นฝ่ายผิดอยู่เสมอ
ผิด...ที่คิดมากหวงและห่วงเธอ
แค่ไม่อยากหั้ยเธอเผลอไปมองใคร
ฉันผิดอีกแล้วใช่ไหม
ที่แสดงอาการหึงหวงเธอไปแบบนั้น
เสียใจนะที่รักเธอมากเหลือเกิน
แต่เธอไม่เคยต้องการ
กลับเห็นเป็นเรื่องน่ารำคาญ
รู้มั้ย...ฉันน้อยใจ...ที่สุดเลย
11 เมษายน 2548 17:36 น.
เฟรช
เธอทำอะไรอยู่นะตอนนี้
รู้ไหมที่นี่มีคนคิดถึง
อยากให้เธอรู้ไว้สักนิดนึง
ว่ามีคนคิดถึงเธอทุกเวลา
6 เมษายน 2548 16:51 น.
เฟรช
ความรู้สึก ระหว่างเรา
ฉันไม่อาจคาดเดาได้ถึงระยะเวลา
จะเนิ่นนานไหมกับการคบหา
แต่ตอนนี้ที่ทำได้ก็เพียงว่า ไว้ใจเธอ
ไว้ใจในทุกความห่างไกล
ข่มทุก ความหวั่นไหวที่เจอ
ทุ่มเทความรู้สึกให้เต็มที่เสมอ
แม้จะไม่อาจรู้ได้เลยว่า....วันข้างหน้า
ฉันและเธอ จะเป็นอย่างไร
6 เมษายน 2548 16:46 น.
เฟรช
วันนี้...ฉันเล่นละคร
ชื่อตอนว่า ความรัก
ฉันเล่นเป็นคนอกหัก
เลยต้องชะงักอยู่กลางเวที
เพราะละครบทนี้
ตรงพอดีกับตัวฉัน
ไม่รู้จะเล่นไปทำไมกัน
ที่เป็นอยู่ทุกวัน...ก็ช้ำพอ