25 มิถุนายน 2555 16:11 น.
เพื่อนเก่า
ฝนหยาดรินหยาดฝนฝนสั่งฟ้า
รินน้ำตาเปื้อนปนหยาดหยดฝัน
ถึงจะแพ้กี่คราวครั้งไม่สำคัญ
ทุกชีวันอย่ายั้งหยุดตราบสุดทาง
ใช่เพียงฝันแต่ไม่เคยลงมือทำ
ความระกำย่อมกองสุมทุกก้าวย่าง
โลกไม่เคยต้อนอับจับวายวาง
อย่าหมองหมางยึดพระธรรมนำสุขใจ
นับโมงยามของชีวีอย่างมีหวัง
ก่อพลังเลิกท้อแท้ร่วมแก้ไข
ชั่วชีวิตต้องก้าวเดินสู้ต่อไป
สู่จุดหมายที่ไม่ไกลเกินจริง
25 มิถุนายน 2555 15:58 น.
เพื่อนเก่า
ถ้าโลกนี้ไม่มีซึ่งมนุษย์
ผู้มีใจบริสุทธิ์ในจุดหมาย
ล้วนเรียกขานว่าคนดีไว้ลวดลาย
เพียงวันตายตอบสนองต้องศีลธรรม
หากไม่มีคนดีใดเรียกใช้สิทธิ์
หมู่อมิตรครุโทษโฉดเหลือล้ำ
จึงรุกรานปราศสิ่งเหลือให้จดจำ
มือมืดดำทำชั่วไม่กลัวเกรง
ฉันฝันถึงวันรุ่งของพร่งนี้
ความปราณีคงจ่อมจมโดนข่มเหง
นำเพลงมอบปลอบขวัญมาบรรเลง
เป็นบทเพลงกล่อมโลกที่โศกตรม
โลกเสื่อมทรามพังภิณฑ์สิ้นแรงหวัง
แผ่นดินหลั่งน้ำตาพาขื่นขม
ไฟล้างผลาญโลกหล้าดั่งดาบคม
รอวันล่มสลายไปในพริบตา
25 มิถุนายน 2555 15:46 น.
เพื่อนเก่า
สุนทรภู่ครูกวีศรีสยาม
เลื่องลือนามเอกอุอนุสรณ์
ผลงานท่านรื่นรสในบทกลอน
แม้บ้านดอนพงไพรยังได้ยิน
เราลูกหลานควรตราตรึงซึ้งสำนึก
จักฝนฝึกตามแนวทางท่านสร้างศิลป์
ให้บทกลอนขจรไกลไม่พังภิณฑ์
เป็นดังปิ่นนคราค่าควรเมือง
หนึ่งแรงใจหลายแรงหวังรวมทั้งผอง
ตามครรลองบทกวีที่ลือเลื่อง
ตราบสิ้นฟ้าไม่สิ้นสุดความรุ่งเรือง
นามกระเดื่องเทิดครูกลอนสุนทรธรรม
หน้าส่วนตัว
1954
