1 มิถุนายน 2554 15:59 น.
เพียงแพรว
มาเอนกายคลายลงตรงตักนี้
เถิดคนดีลืมช้ำชอกที่หลอกหลอน
เอาดวงใจที่เหน็บหนาวและร้าวรอน
มาฟังกลอนฉันจะกล่อมไปพร้อมกัน
ช้ำหรือไรใครทำเธอช้ำหนอ
พอเถิดพอสิ่งพลาดผิดคิดว่าฝัน
อยุ่กับรักตรงนี้ที่ครบครัน
พร้อมกล่อมขวัญจนทุกข์นั้นได้คลี่คลาย
ลืมมันเถิดลืมไปสิ่งใดเศร้า
จงบรรเทาสิ้นไปให้เธอหาย
ขอดาวพริบระยิบแย้มแต้มระบาย
ทุกสิงคลายสุขสนิทจนนิทรา
สำเนียงเพรียกเรไรจากไพรกว้าง
กระพริบพร่างแสงดาวพราวเวหา
จันทร์กระจ่างเรืองระยิบทิพยา
จินตนาการสุขทุกราตรี
มาใช้ชีวิตดังฝันเหมือนฉันไหม
วาดภาพไปตามใจอย่างสุขี
หลับตาพริ้มอิ่มใจในสุนทรีย์
ไม่ใยดีคำครหา..บ้าแล้วหรือ?????
............