..ยาย ชรา..

เพียงแพรว

ผ่านชีวิตร้อนหนาวมายาวแล้ว 
แต่ไม่แคล้วเปล่าดายวันวัยล่วง 
มองหาใครเข้ามาเยียวยาทรวง 
ให้ผ่านช่วงเลวร้ายก่อนหลับตา 

สู้ชีวิตผจญผ่านฝนแดด 
ไอร้อนแผดก้าวผ่านด้วยแรงล้า 
หนาวสุดกู่ยามลมลู่พัดมา 
กอดกายาอย่างเดียวดายไร้คนแล 

ในมุมหนึ่งของชีวิตที่คิดถึง 
ภาพตราตรึงพันผูกลูกพ่อแม่ 
แม้ยามร้อนไม่ร้อนถึงดวงแด 
ถึงยามหนาวหนาวเพียงแต่แค่ร่างกาย 

คู่ชีวิตลาลับดับจากโลก 
ทิ้งรอยโศกฝังใจไว้ไม่หาย 
สุดกล่ำกลืนเกลียดชังเจ้าความตาย 
ใยช่างร้ายพรากเราให้เศร้าตรม 

พลัดจากผัวตัวเรายังมีลูก 
ได้เลี้ยงดูฝังปลูกอย่างสุขสม 
บ้านหลังน้อยที่คอยกันแดดลม 
มีความรักห่อห่มอบอุ่นใจ 

ย้ำสัญญากับตัวเองว่าวันนี้ 
จะเลี้ยงดูลูกอย่างดีเอาใจใส่ 
ถนอมเฝ้ามิให้ยุงเหลือบลิ้นไร 
มาตอมไต่ร่างกายให้ได้คัน 

จนเจ้าเติบโตไปในวัยรุ่น 
กลิ่นหอมกรุ่นความสาวดาวในฝัน 
แม่สุดห่วงเจ้าดวงดอกชีวัน 
พรหมจรรย์จะฆ่าเจ้าเยาวมาลย์ 

ความโชคร้ายหรือใครที่กลั่นแกล้ง 
ลูกของแม่โดนแทงปล้นความหวาน 
กลายเป็นศพไร้เสื้อผ้าอนาจาร 
กระชากจิตวิญญาณแม่แหลกลง 

นอนร้องไห้เดียวดายคิดเรื่องเก่า 
แววความเศร้าในใจยังเหลือหลง 
เหมือนภาพร้ายฉุดใจให้แย่ลง 
เกินกว่าปลงปลดไปให้ล่องลอย 

โชคชะตาหรือฟ้ามากำหนด 
หนึ่งชีวิตรันทดที่ต่ำต้อย 
นอนเหน็บหนาวกอดหมอนเก่าเฝ้ารอคอย 
ชีวิตน้อยหนึ่งนี้...หลับนิรันดร์ 
...