25 ตุลาคม 2551 12:03 น.
เพียงเธอ
ถึงเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนมาพบ
เรื่องติดลบเลวร้ายพายแพ้ฝัน
ต้องร้อนเร้าร้องไห้ในวันวาน
ถึงเวลาลืมมันผ่านพ้นไป
ต้องพอแล้วกับคำว่ายอมแพ้
เลิกอ่อนแอก้าวไปในทางฝัน
ไม่เสียใจเรื่องร้ายในวันวาน
ลืมแล้วกัน พร้อมก้าวฝันอันแสนไกล
ดั่งกวีว่าท้องฟ้า หาสิ้นสุด
ต้องมีจุดถึงฝันอย่าหวั่นไหว
ในเมื่อทางข้างหน้ายังยาวไกล
ต้องเดินสู้ ด้วยแรงใจ ของตนเอง
เรื่องราวข้างหน้าของชีวิตไม่มีใครรู้
แต่ที่รู้คือทางทุกทางล้วนมีจุดหมาย
3 ตุลาคม 2551 15:15 น.
เพียงเธอ
ความรักพังล้มสลาย มาลายร้าง
ใจอ้างว้างโดดเดี่ยวแสนเปี่ยวเหงา
หมดอาลัยไร้ความหวังใจบางเบา
กลิ่นความเหงาล่องลอย เฝ้าคอยเธอ
31 สิงหาคม 2551 13:53 น.
เพียงเธอ
เพียงรู้ว่าเธอต้องการจากลา
หยดน้ำตาของฉันมันเอ่อไหล
ความปวดร้าวราวกับกายถูกเผาไฟ
อยากหมอดไหม้ในวันนั้นสิ้นกันไป
ก้าวเท้าวิ่งหนีความจริงสิ่งประจัก
วิ่งหนีรักวิ่งหนีฝันวันสดใส
วิ่งหนีแล้วกลับร้อนรนทุกทนใจ
ยิ่งวิ่งหนียิ่งช้ำในใจร้าวร้อน
.....แต่วันนี้เธอทำให้ฉันรู้ว่า
ค่าน้ำตาซื้อใจใครไม่ได้
ทิ้งอดีตที่รวดร้าวก้าวเดินไป
....ฉันจะเป็นคนใหม่ใจไร้เธอ
7 สิงหาคม 2551 09:40 น.
เพียงเธอ
หลบมาอยู่มุมตรงๆนี้
ตรงที่ ที่เธอหาฉันเจอไม่ได้
รู้ทั้งรู้ว่าเธอไม่สนใจ
ก็ยังคงประชดใส่ในตัวเธอ
อยากหยุดหลอกตัวเอง
ทำใจให้เก่งอย่าเพ้อเจ้อ
ลืม ไปซะความรักที่ได้พบเจอ
ลืมไปซะว่าเธอ...มีตัวตน
5 เดือน
หรือ1 ปี
ใจทีมีลืมไม่ได้
ซ้ำนักหัวใจ
อยากเริ่มต้นใหม่
กับใครที่ รักจริง
31 กรกฎาคม 2551 09:34 น.
เพียงเธอ
กะจะลืมลบเลือนเพื่อทำใจ
กะจะหมดรักอาลัยเธอคนนั้น
กะจะลบความจริงใจได้ผูกพัน
กะจะลืมภาพวันวานยามหลับตา
แต่มันเจ็บปวดร้าวราวร้อนลุ่ม
ความอบอุ่นเธอทำลายให้หมดสิ้น
น้ำตาไหลลดลงตรงผืนดิน
ใจฉันสิ้น ตัวฉันล้า พาหมดแรง
หากพรมลิขิตมีจริง โปรดลบความรักออกจากฉัน
ดั่งเช่นเธอ