31 พฤษภาคม 2551 15:28 น.
เพียงเธอ
กรรมใดซัดกัดกร่อนใจให้เจ็บปวด
แผลร้าวรวดรอนแรเกินแก้ไข
เมื่อน้ำตาไม่สามารถรักษาใจ
จังอยู่ไปเพราะอะไรเฝ้าถามตน
เมื่อไม่มีใครเขาเรากับท้อ
กลับเป็นบ้ารีรอใครสักหน
ใจเจ็บแผลเกินแก้ไขใคร่ตรอมตรม
ทุกข์ระทมนอนหนาวสั่นวันขาดเธอ
29 พฤษภาคม 2551 10:01 น.
เพียงเธอ
คนมันไม่รักทำไงได้
คนมันจะไปฉุดไงไหว
คนมันจะทิ้งก็ทิ้งไป
คนมันจะหมดใจ...ก็จากลา
ไม่รู้ว่ามันจะนักหนา
ทำไมนำตามันต้องไหล
ก็แค่คนหนึ่งคนที่ไม่สนใจ
แต่มันกับปวดร้าวมากมาย เกินทุกทนข์
29 พฤษภาคม 2551 09:46 น.
เพียงเธอ
สายฝนปรอยใจน้อยเริ่มเหนื่อยล้า
อยากหลับตาลืมภาพเธอกลับเพ้อฝัน
คืนแสนหวาน มือแสนอุ่น หนุน ตักกัน
ภาพหยอกล้อในวันวาน ตอกย้ำใจ
แต่เมื่อเราไม่เข้ากันเธอฉันจาก
ฟ้าพรัดพรากเขาฉุดดึงช่างใจร้าย
แต่เธอนั้นก็เลือกจากกันไป
ทำเช่นใดเมื่อหัวใจไม่ลืมเลื่อน
29 พฤษภาคม 2551 09:08 น.
เพียงเธอ
จบลงแล้ว ใช่ไหม ในตอนนี้
รักที่มี มันรอนแร เกินแก้ไข
วันเวลา บอกว่า เธอหมดใจ
เธอคงมีคนใหม่ที่ใจรอ
เห็นเธอสุขฉันก็สุขดีใจด้วย
แม้ใจป่วย ใจร้าว จะคอยหมอ
จะสิ้นสุดการเดินทางเธอฉันพอ
และก็ขอให้โชคดี...ที่รักเธอ
29 พฤษภาคม 2551 08:59 น.
เพียงเธอ
การที่รักใครสักคน
ต้องทุกข์ทนแค่ไหน
หรือว่าหมดชีวิตคิดให้ไป
หรือแม้แต่ความจริงใจ....ก็ไม่พอ
ฉันรักเธอมากมาย
สิ่งเดียวที่ใจอยากขอ
รอยยิ้มให้กันนั้นพอ
แต่ก็เริ่มท้อ...กับการรอเธอ
หน้าส่วนตัว
678
