14 มีนาคม 2552 12:30 น.
เพียงเธอ
แม้รักจะเปลี่ยนแปลงไป
เรียนรู้ว่าวันใหม่ยังมีเสมอ
ยังมีฤดูเก่าๆที่เราพบเจอ
ยังรักยังคิดถึงเสมอที่ผ่านมา
เรียนรู้ว่าความรัก
บางครั้งมันก็หักอกเราได้
เรียนรู้ว่าการจากกันไป
มันทำให้เข้มแข็งได้ในสักวัน
เรียนรู้ว่ากำลังใจ
ไม่จำเป็นต้องได้จากคนๆนั้น
เรียกรู้ว่าความผูกผัน
จะแต่งเติมความฝัน กำลังใจ
เรียนรู้ถึงกลอนบทสุดท้าย
แม้ใจจะสลายจะหมองไหม้
เรียนรู้ว่าจะก้าว ทางต่อไป
ทุกคนเรียนรู้ได้ ที่จะเดิน "ด้วยตนเอง"
7 มีนาคม 2552 10:29 น.
เพียงเธอ
แสงแดดจ๋าโปรดเผากายให้มอดไหม้
จงหลอมใจให้ละลายกับสายฝน
หากต้องทุกข์ระกำช้ำสุดทน
ขอเม็ดฝนจงถิ้มแทงให้แนงใจ
เสียชีวิตเสียกายาเสียทุกสิ่ง
แรกกับสิ่ง สิ่งหนึ่ง สิ่งนั้นไว้
แรกกับเธอ แลกกับรัก ที่จากไป
ถ้าแรกได้ของลิขิตมิเจอเธอ
24 กุมภาพันธ์ 2552 09:10 น.
เพียงเธอ
คนเรามีเวลาอยู่เท่าไร่
มีรักมีห่วงใยมีความฝัน
มีพลักมีพรากมีจากกัน
มีเศร้ามีผูกผันฉันเข้าใจ
เมื่อมีเรื่องมีราวผ่านเข้ามา
มันทำให้รู้ว่าไปไม่ไหว
แม้วันนี้จากกันฉันลาไกล
แต่จะเก็บเธอเอาไว้ให้ ทรงจำ
6 มกราคม 2552 10:14 น.
เพียงเธอ
วันเวลาผ่านไปไม่หวนกลับ
เธอลาแล้วลาลับไม่เห็นหน้า
แม้ถักทวงถึงวันเก่าคราวผ่านมา
เธอกลับบอกไม่เห็นค่า ไร้ใยดี
18 พฤศจิกายน 2551 09:00 น.
เพียงเธอ
แม้ว่าเธอจะท้อแท้ซักแค่ไหน
ทางยาวไกลเธอหวั่นไหวใจเหน็บหนาว
ในคืนนี้แม้ว่าฟ้าจะใร้ดาว
ฉันจะเป็นเสื้อกันหนาวคราวมีลม
แม้ชีวิตเธอจะทุกข์จะโศรกเศร้า
เธอจะเหงากับเรื่องราวที่ขื่นขม
วันนี้ไม่สบายไร้อารมณ์
จะคอยเป็นยาขมให้เธอกิน
ฉันเป็นห่วงเธอนะ คนดี
หน้าส่วนตัว
691
