พี่กานต์ ตอนนี้ถึงไหนแล้วคะ มะกรูดอยู่อนุสาวรีย์แล้วนะคะเสียงเจื้อยแจ้วถามมาทางโทรศัพท์ทำให้ฉันอดเป็นห่วงไม่ได้ ตายแล้วน้องฉันนัดกันไว้เที่ยงที่อนุสาวรีย์ เก้าโมงเช้ามารอแล้ว พี่กานต์อยู่บนรถจ้า สักสองชั่วโมงคงจะถึง หาอะไรทำก่อนนะคะ บอกน้องไปแต่ลึกๆอดเป็นห่วงไม่ได้ น้องสาวคนงามอุตส่าห์เดินทางไกลมาจากอีสานบ้านเฮามาพบเป็นในกรณีย์เฉพาะกิจ พี่สาวยังไปช้าอีก อดตื่นเต้นไม่ได้ที่จะได้เจอน้องสาวที่คุยกันเกือบปีแล้ว น้องสาวที่น่ารักของฉัน ค่ะ มะกรูดรอได้ค่ะ จะให้รอตรงไหนคะ รอที่ร้านดอกหญ้าค่ะ ฉันไปถึงอนุสาวรีย์ก่อนเที่ยงครึ่งชั่วโมง เห็นน้องสาวเดินมาหาแต่ไกล เราเพิ่งพบกันครั้งแรก แต่แปลกจัง จำกันได้ ไม่ทักผิดเลย น้องสาวคนนั้นยิ้มแป้นมาแต่ไกลเลย ตัวจริงสวยกว่าในรูปตั้งเยอะแยะเลย แต่หุ่นเราเกือบจะใกล้เคียงกันเลยนะคะน้องมะกรูด เราไปทานก๋วยเตี๋ยวเรือกัน คราวนี้เราไม่กล้าทานเยอะเหมือนคราวโน้นแฮะ เห็นน้องสาวหุ่นดีก็อยากหุ่นดีบ้างน่ะสิ หลังจากนั้นเราก็ไปทานไอศกรีมกันที่สเวนเซ่น นี่ไงเหตุผลที่ไม่ทานก๋วยเตี๋ยวเรือเยอะ อิอิ ทานอาหารกันเสร็จ ยังไม่ถึงเวลานัดกับพี่เพื่อไปร้องเพลงคาราโอเกะอีก สองเสียงปรึกษากัน ไปไหนกันต่อ แล้วเราก็ตกลงกันได้ว่าเราจะไปประตูน้ำกัน (ที่จริงไม่ใช่ปรึกษาหรอกน่า อิอิ เพียงพลิ้วบังคับน้อง) สองสาวหิ้วกระเป๋าพะรุงพะรังกันไปเดินประตูน้ำ หนักก็หนัก อยากซื้อของก็อยากซื้อ อีกตั้งนานกว่าจะถึงเวลานัด พอไปถึงประตูน้ำ เราก็ซื้อเสื้อผ้ากันใหญ่เลย น้องสาวได้เสื้อสามตัว พี่สาวได้เสื้อได้กระโปรง ได้กางเกง ครบเลย เหนื่อยแต่ก็สนุกว่าไหมจ๊ะมะกรูด ใกล้ถึงเวลานัดกับพี่ๆเราก็เดินทางกลับมาอนุสาวรีย์อีกครั้ง พี่สาวก้าวที่..กล้าเป็นคนที่สามที่เดินทางมาถึง โห ไม่เจอกันนาน เปลี่ยนลุคไปเยอะเลย แต่อย่างไรก็ยังสวยเหมือนเดิมเลย พี่คนเมืองลิง พี่สาวคนน่ารักของเพียงพลิ้วเป็นเหยื่อรายที่สี่ และพี่สาวที่น่ารักของเพียงพลิ้วอีกคนเดินทางมาเป็นรายที่ห้า เอ ยังไม่หมดแฮะเหลืออีกสอง ไม่นานนักคุณรี white lily ก็เดินทางมาถึงพร้อมเพื่อนของเธอ เมื่อพร้อมหน้าพร้อมตากัน ก็ยังหิวอยู่ดี หกโมงพอดีเลย ไปกินก๋วยเตี๋ยวเรืออีกรอบจะเป็นไรเล่า หลังจากนั้นพวกเราเคลื่อนขบวนกันไปที่ร้านก๋วยเตี๋ยวเรือกันอีกครั้ง เพียงพลิ้วกับ white lily ใกล้เคียงแฮะ กลมเหมือนกันเลย แต่สีผิวต่างกันเลย สำลีกับเม็ดสำลี ยังไงยังงั้นเลย อิอิ ได้เวลาดีหนึ่งทุ่ม เราไปถึงจุดหมาย I Plus Room ได้ห้องเบอร์ห้าเหมือน The Star ของพี่กุ้งหนามแดงเลย อิอิ สงสัยเราจะไปประกวด AF กันคราวนี้ พอเข้าไปในห้อง พนักงานก็อธิบายวิธีการเลือกเพลงเรียบร้อย สองพี่น้อง เพียงพลิ้ว แมงกุ๊ดจี่ ไม่ฟังเสียงใครทั้งนั้น น้องจับไมค์ พี่สาวเต้น เพลงคนใจง่าย ประเดิมเลย ช่างสมกับเป็นพี่น้องกันจริงๆเลย พี่สามคนๆพากันสั่งอาหารและเครื่องดื่ม น้องสองคนเลือกเพลง น้องอีกสองคนเต้นบวกร้องกระจาย อิอิ พี่สาวคนเมืองลิงกับพี่ก้าวที่..กล้า ไม่ค่อยร้องเท่าไร สันทัดฟังและวิจารณ์มากกว่า(อันนี้โดยเฉพาะพี่คนเมืองลิงหรือเปล่าหว่า อิอิ) เสียงแซวมาเป็นระยะๆ กานต์ พี่ว่าแกมาเต้นแอโรบิคไกลไปแล้วนะ กานต์ มาออกกำลังกายไกลจังเลย แต่มีรึ เราจะหยุด บอกแล้วเตรียมตัวมาดี ใช่ไหมมะกรูด อิอิ ส่วนพี่สาวอีกคนร้องได้ทุกเพลง น้องเลือกเพลงไหนไว้ ร้องไม่ได้ ยื่นไมค์มาให้คุณพี่ คุณพี่ได้หมดเลย ลูกทุ่ง สตริง หมอลำ ทั้งที่ไม่ค่อยสบาย แต่น้องบอกว่าให้มานั่งดูเฉยๆ อิอิ สรุปแล้วพี่สาวคนนี้ร้องได้หมดเลย เจ๋งจริงๆ พอหมดรอบสาวอีสาน สาวโรงงานก็เปลี่ยนกะ ปล่อยให้สองสาวสมุทรปราการบรรเลงบ้าง สุดยอดค่ะ น้องสำลี เธอเลือกเพลงได้ดีมากเลย หมดสามชั่วโมงแรก แต่คิวเพลงยาวไปถึงเช้า อิอิ สามชั่วโมงหลัง แดนเซอร์สองคนเริ่มหมดแรง หันไปสั่งอาหารชุดใหญ่มารับประทานกัน หมดกะสองกะสามเข้ามาแทน กะนี้เป็นอันตรายต่อสุขภาพหูมากๆ อิอิ พี่คนเมืองลิง และพี่ก้าวที่...กล้า มาในมาดคาราบาวชุด บัวลอย เกือบทั้งชุด แต่เพียงพลิ้วรึจะนั่งเฉยๆถ้าไม่ได้กิน อิอิ เต้นกระจายอีกรอบค่ะ ขณะที่สาวมะกรูดเริ่มจะหมดแรงท่าแร่ อิอิ เริ่มลงไปนอนที่โซฟาบอกว่าปวดหัว แต่ขอบอก (กระซิบๆ) นอนหลับยังหวงไมค์ค่ะ อิอิ หมดยกคาราบาวก็มีการแก้แค้นกันเกิดขึ้น ชัวร์ชะชะช่า อาละวาดทั้งชุด แต่ขอโทษ ร้องไม่ทันสักเพลง รู้สึกว่าคืนนั้น หกชั่วโมงผ่านไปเร็วมาก ตีหนึ่งแล้ว ถึงเวลาต้องกลับกันแล้ว คุณรีและเพื่อนแยกย้ายกันกลับ เราห้าคนไปพักด้วยกัน จองห้องพักสองห้อง แต่ขนผ้าห่ม หมอนมานอนรวมกัน พออยู่ด้วยกันมีรึจะได้นอน หยอกเย้ากัน ถามไถ่ พูดคุยกัน ถ่ายรูปกันอย่างสนุกสนาน กว่าจะได้นอนตีสี่ ตอนเช้าไม่อยากจะตื่นเลย เสียงพี่สาวปลุก กานต์ ตื่นไปอาบน้ำ เขาอาบกันหมดแล้วนะ ลืมตาขึ้นมามองนิดนึง แล้วนอนต่อ นั่นไง มะกรูดยังไม่อาบ มะกรูดอาบก่อนนะคะ ไม่รู้หลับไปอีกนานเท่าไร กานต์ ตื่น ถึงตากานต์อาบน้ำแล้ว เดี๋ยวค่ะ ว่าแล้วนอนต่อ กานต์ไปอาบน้ำ พี่จะพาไปกินข้าว เดี๋ยวพี่หยีต้องไปทำงาน กินข้าวเหรอคะ ตื่นก็ได้ค่ะ อิอิ เกือบสิบโมงเช้าที่เราออกจากที่พักและไปทานอาหารกัน กินอะไรกันดี ไปกินสุกี้กันดีกว่า ตกลงว่าเราไปกินสุกี้เอ็มเคกัน กว่าจะแยกย้ายกันก็เกือบเที่ยง ทุกคนมีท่าทางเหมือนไม่อยากแยกย้ายกันเลย แต่พี่ก้าวที่..กล้าต้องไปทำงานและพี่สาวต้องกลับบ้าน ตกลงเหลืออีกสามชีวิตจากลพบุรี สกลนครและพัทยาที่เดินทางมาไกล ยังไม่อยากกลับ ชวนกันไปเดินสวนจัตุจักรกันต่อ ช่างทรหดกันจริงๆ แดดก็แดดยังจะไปช็อปปิ้งกันอีก เราใช้เวลาที่นั่นไม่นานนักสองชั่วโมงได้ เดินกันไม่ไหวเหงื่อตกไปตามๆกัน แต่ทุกคนก็ได้ของฝากได้เสื้อผ้ากันถ้วนหน้า พี่คนเมืองลิงอ้อนอยากได้เสื้อเหลืองนาโน เพียงพลิ้วกับมะกรูดเลยหารสอง เมื่อได้ยินว่าจะเลี้ยงไ อติม อิอิ ของโปรดนี่นา เมื่อเดินกันเหนื่อยได้ที่ เราสามคนเดินทางไปส่งพี่คนเมืองลิงที่อนุสาวรีย์อีกครั้ง ก่อนไปมีหรือจะพลาดไอศกรีมถ้วยโต และเค้กอีกต่างหาก เล่นเอาพี่สาวบ่นอุบ น่าจะซื้อเสื้อเองนะเนี่ย อิอิ ทานไอศกรีมและคุยกันแล้วก็เย็นพอสมควร จึงแยกย้ายกันกลับบ้าน ฉันกับน้องสาวที่น่ารักย้อนกลับไปหมอชิตสอง เพื่อนั่งรถกลับบ้านกัน ฉันสองรถได้พอดี แต่น้องมะกรูดสิน่าสงสาร ต้องรอรถอีกหลายชั่วโมง สงสารน้อง อยากจะอยู่เป็นเพื่อนน้องก็อยากอยู่ แต่นึกถึงภารกิจที่รออยู่ จำต้องเดินทางกลับบ้านก่อนน้อง อดเป็นห่วงและกลัวน้องผิดหวังและเสียใจลึกๆ เย็นนั้น เราสองคนพี่น้องก็ได้แยกย้ายกันกลับบ้านด้วยความรู้สึกดีๆที่มีต่อกัน นี่เป็นอีกสองวันที่ได้บันทึกไว้ในความทรงจำของฉัน ขอขอบคุณ พี่คนเมืองลิง-ที่อำว่าจะมาไม่ได้ จนอดเสียใจไม่ได้ ขอบคุณค่ะที่พี่มา ตามใจกานต์แบบนี้ กานต์เสียคน อย่ามาว่ากานต์ทีหลังน้า ขอบคุณสำหรับเพลงคาราบาวชุดใหญ่ กานต์จำได้ไม่ลืมเลย อิอิ พี่สาวจากฝั่งธน-ขอบคุณนะคะที่มาช่วยถือไมค์ร้องเพลงคู่ สักขีแม่ปิงกับกานต์ อิอิ ถึงแม้เวอร์ชั่นนี้จะเร็วไปหน่อย แต่พี่สาวกานต์ร้องเพราะจังค่ะ และขอบคุณสำหรับเพลงบทเรียนก่อนวิวาห์ อาหารเช้าที่แสนอร่อย และมิตรภาพดีๆที่มีให้น้องๆ ขอบคุณมากนะคะที่มาเต้นจังหวะสโลว์ตอนน้องสาวมะระกรูดของพวกเรากำลังอินกับเพลงช้า อิอิ พี่ก้าวที่...กล้า ขอบคุณนะคะสำหรับอะไรดีค่ะ เป็นอันว่า เรารู้กันน่า อิอิ รักไม่ช่วยอะไร ใครน้าร้องเพลงนี้ และเพลงคาราบาวชุดนั้น อิอิ ขอบคุณคุณ White Lily และ น้องสำลี คนน่ารัก-ขอบคุณนะคะที่เดินทางมาไกลเหมือนกันเพื่อนมาร้องเพลงกัน คุณรีน่ารักมากนะคะ เสียงหวานมากรู้ไหมคะ เอาไว้คราวหน้าเรามาเปลี่ยนกะกันใหม่นะคะ ฝากบอกน้องสำลีด้วยนะคะ ทำหน้าที่ดีเจได้ดีมากๆเลยค่ะ เลือกเพลงไว้ให้ถึงเช้าเลย สุดท้ายขอบคุณน้องสาวคนไกลที่เดินทางไกลมา ค่ารถพันห้าเพื่อมาพบพี่สาวที่ไม่ค่อยน่ารักเท่าไรและมาร้องเพลงกัน สองวันที่เราได้พบได้คุยกัน เป็นช่วงเวลาที่ดีอีกวันหนึ่งของพี่สาวนะคะ ขอโทษที่อาจจะดูแลน้องสาวได้ไม่ดีนัก แต่ขอให้รู้ไว้ ยินดีต้อนรับเสมอนะคะ มะระกรูดของพี่