26 กุมภาพันธ์ 2552 09:45 น.
เพียงพลิ้ว
เมื่อได้เห็นความเป็นไปในรู้สึก
ร้าวลึกเจ็บเกินใครเหินห่าง
เฝ้าเพ้อครวญหวนละห้อยยากปล่อยวาง
เพียงแตกต่างองศาเดียวสิ้นเกี่ยวพัน
สิ้นน้ำใจใยเยื่อเมื่อวันก่อน
เหลือคำย้อนช้ำชอกยอกถูกหยัน
วจีหวานผ่านเลยเคยบอกกัน
วันนี้หันหลังลา...น้ำตาริน
คนไร้ค่าคว้าลมมาชมกอด
หัวใจบอดหมดสิทธิใดให้ถวิล
อยู่กับช้ำน้ำตาให้ชาชิน
ต่ำเพียงดินหมายฟ้าไกลไม่พ้นอาย
เกิดสนิมกลางเนื้อในหัวใจหนึ่ง
คำเคยซึ้งเคยงามสิ้นความหมาย
รอยอดีตพิษซ่านเจ็บบานปลาย
มิเคยคลายใยหวานเคยผ่านมา
สุขได้นึกรู้สึกขมผสมผสาน
จินตนาการรำลึกเล่ห์เสน่หา
ดอกรักเฉาเศร้าใจได้น้ำตา
เจ็บซ่อนหน้าทุกข์ท้อเกินพอดี
ค่อนคืนดึกรู้สึกไหวอกไพล่โหย
ร้องโอดโอยรู้แก่ใจมิใช่ที่
วาสนาของเราก็เท่านี้
สุขได้มีไม่นานก็ผ่านทาง
จมดักดานกับกาลเก่าเฝ้าฝันหา
ยังค้างคาเหตุใดรักไกลห่าง
จมความคิดพินิจนิ่งสิ่งตกค้าง
เหลืออ้างว้างให้กอด....ตลอดกาล
12 กุมภาพันธ์ 2552 10:41 น.
เพียงพลิ้ว
รู้นะ....ว่ากลุ้มสุ้มเสียงบอก
อยากซับยอกลบช้ำด้วยคำหวาน
กี่คำวาทจึงปราศทุกข์จุกดวงมาน
อยากสื่อสารความนั้นกำนัลใจ
รู้นะ...เหนื่อยหน่ายความหมายสื่อ
อยากแย่งยื้อแบ่งปันความหวั่นไหว
ภาระผ่านลุล่วงด้วยห่วงใย
ขอคนไกลอย่าท้อต่อชะตา
รู้ไหม....ใครหนึ่งคำนึงเสมอ
ยามใดเธอโศกศัลย์พบปัญหา
อยากปลอบโยนยิ้มอ้อนคลายอ่อนล้า
จนแกร่งกล้าเริ่มใหม่ไปพร้อมกัน
รู้ไหม...เธอเหงาฉันศร้าด้วย
โลกหมดสวยเมื่อใจสิ้นไฟฝัน
ทุกข์สุขล้อมยอมรับซับแบ่งปัน
ด้วยผูกพันเกินตีห่างและหมางเมิน
รู้จัก...รักสวยด้วยรู้สึก
รู้ลึก...รู้ใจใช่ผิวเผิน
รู้เห็น...รู้จริงสิ่งเผชิญ
รู้อยากเดินเคียงข้างใครในชีวา
5 กุมภาพันธ์ 2552 13:01 น.
เพียงพลิ้ว
3 กุมภาพันธ์ 2552 14:52 น.
เพียงพลิ้ว
เชิญนั่งลงตรงนี้ที่กลางสวน
รับกลิ่นอวลมาลีหลากสีสัน
ชื่นผกาหอมหวานลานชีวัน
ละความฝันหยุดพักใจสักครา
กอกุหลาบทาบทอรักประจักษ์ไหม
รดน้ำใจทุกค่ำฉ่ำเสน่หา
ซ่อนห่วงใยไว้มอบปลอบคนล้า
เปลื้องพันธนาแน่นหนักลงสักวัน
คาร์เนชั่นหมั่นถนอมกลิ่นหอมอ่อน
ยามร้าวรอนจะมอบเพื่อปลอบขวัญ
ยามทุกข์เหงาเฝ้าซับให้ฉับพลัน
ส่งกล่อมขวัญลบเรื่องเคยเปลืองใจ
เยอบีร่าสวยเด่นเห็นนัยสื่อ
ชูช่อสื่อภาษาว่าเหนื่อยไหม
รวยระรินกลิ่นละมุนละไม
ฝากดอกไม้บอกรู้สึกลึกดวงมาน
แกลดิโอลัสช่อยาวขาวพิสุทธิ์
เปรียบประดุจศรัทธาความกล้าหาญ
ได้สัมผัสสัจจะงามตระการ
สื่อวิญญาณคนปลูกผูกพันจริง
ซับความยอกด้วยดอกมัมสวยล้ำค่า
ปรารถนาลบท้อต่อทุกสิ่ง
มีรอยจำน้ำใจให้พักพิง
ปล่อยใจนิ่งลืมร้ายคลายทุกปม
นานาพันธุ์ดอกไม้ไร้ดอกโศก
ดอกรักโบกทักทายหายขื่นขม
โปรดปล่อยใจชื่นผกาชีวารมย์
ปลูกไว้ห่มใจคนดี......มีพลัง