22 กรกฎาคม 2551 16:41 น.
เพียงพลิ้ว
ความคิดถึงตรึงใจไม่อาจดับ
ข่มตาหลับลำบากยากเหลือหลาย
ระลึกคำพร่ำผ่านหวานมิคลาย
ห่วงมิวายเพ้อหาทุกราตรี
พิษสวาทพาดใจไม่อาจถอน
เฝ้าอาทรกล้ำกลืนสะอื้นถี่
รักข้างเดียวเกี่ยวมั่นพันฤดี
ห่วงใยมีเสมอมิเผลอชัง
พร้อมยอมรับความจริงสิ่งจะเกิด
เมื่อใจเพริดรักแล้วมิแคล้วคลั่ง
รักคิดถึงล้อมรุมสุมประดัง
นิ่งอกชั่งใจตนอดทนรอ
แค่ได้รักงดงามต่อความฝัน
แค่ผูกพันสิ่งอื่นไม่ฝืนขอ
ไร้โอกาสขาดสิทธิ์ไม่คิดท้อ
เพียงเพ้อพอสุขใจแค่ได้รัก
10 กรกฎาคม 2551 08:30 น.
เพียงพลิ้ว
จอมบงการมารดำคำคนหยอก
สัพยอกสิ่งที่เห็นเป็นนิสัย
ต้องอย่างโน่นทำอย่างนั้นเสียงมั่นใจ
คิดการใดออกคำสั่งดังฉายา
มาพบกันวันนี้ที่ฉันว่าง
นัดทุกอย่างตามใจตนคนเมินหน้า
พูดแน่นหนักศักดิ์สิทธิ์มิตรระอา
แต่ยังหาผู้หลงผิดคิดสัมพันธ์
จอมโวยวายสหายรักนักท่องเที่ยว
โทรกริ๊งเดียวมาพบประสบขวัญ
กำหนดการผ่านทุกความว่าตามกัน
แต่เสียงลั่นยามมีเรื่องเคืองอารมณ์
จอมวางแผนก่อการใดไม่สำเร็จ
ยังมิเข็ดกำลังใจไม่เคยล่ม
อดทนเป็นที่หนึ่งจึงกล่าวชม
โดนเพื่อนข่มให้ขื่นยังฝืนคบ
จอมเสียบจอมเบี้ยวเดี๋ยวสลับ
สองสาวนับวันว่างทางบรรจบ
นัดกันไว้ถึงเวลาไม่มาพบ
ขู่จะลบรอยฝันจากบัญชี
ต้องมาอย่าทำคำติดปาก
แก้ได้ยากนิสัยร้ายน่าหน่ายหนี
สั่งอะไรไดทุกความตามวจี
รู้มิตรดีหากถนอมหอมดวงมาน
สั่งคนอื่นชื่นใจได้ตามสั่ง
สมหวังทุกภาระก่อประสาน
สั่งลูกน้องสำเร็จเสร็จทุกงาน
หากบงการหัวใจทำไม่เป็น
ลำดับความว่าง่ายในการบงการ
1. จอมวางแผน-whitelily-ทำตามทุกขั้นตอนขอให้บอก
2.จอมโวยวาย-เฌอมาลย์-ก็คนมีความสามารถก็ต้องใช้กันหน่อย
3.จอมเบี้ยว-แมงกุ๊ดจี่-ว่าง่ายเป็นพักๆแล้วแต่อารมณ์
4.จอมเสียบ-ก้าวที่...กล้า-ไม้อ่อนไม้แข็งก็แล้ว
5.จอมบงการ-เพียงพลิ้ว-สั่งใครก็ได้นอกจากตัวเอง
4 กรกฎาคม 2551 14:25 น.
เพียงพลิ้ว
เมื่อหัวใจไหวอ่อนเจ็บซ่อนหน้า
ความเก่งกล้าถูกหยามโดยความขื่น
ล้มแล้วลุกมิไหวแม้นใคร่ยืน
ทนสะอื้นหม่นช้ำเพียงลำพัง
หมายก้าวข้ามความท้อมุ่งต่อสู้
การรับรู้กลับจมคมความหลัง
ชีวิตเดียวเกี่ยวผิดอนิจจัง
คิดอยากฝังเดียวดายไว้ปลายฟ้า
สานสายใจใยยาวจนร้าวหนัก
คนเคยภักดิ์วันนี้กลับหนีหน้า
เอื้อมสองมือยื้อเล่ห์แห่งเวลา
วาดหวังคว้าเสน่หาแห่งอารมณ์
เมฆมืดฟ้ามารวนร้องครวญคร่ำ
ฝนกระหน่ำสาดสายคล้ายทับถม
ทุกข์น้อมรับคับอกฟกนอนซม
ค่ำคืนขมกว่าฟ้าสางอยู่อย่างไร
หนทางยากลำบากฝ่าทุกข์ถาโถม
หวังชมโฉมผูกพันตามฝันใฝ่
ฝากคำพ้อขอคนดีที่เข้าใจ
พร้อมหัวเราะร้องไห้ไปพร้อมกัน
๑๑๑๑
1 กรกฎาคม 2551 09:36 น.
เพียงพลิ้ว
ข้ามขอบฟ้ามาจำคำกล่อมขวัญ
ความผูกพันลึกเร้นเป็นที่หนึ่ง
สายใยบริสุทธิ์สุดตราตรึง
เพียงคำนึงการพบกันนับวันรอ
คิดห่างเหินเมินเฉยเคยรู้ไหม
มีคนคว้างทางไกล....ใจฝ่อ
แอบขื่นกลืนกล้ำน้ำตาคลอ
อยากร้องขอหัวใจ.....อย่าไกลเกิน
เก็บภาพงามความฝันวันพบหน้า
ปลอบอุราลบช่องว่างยามห่างเหิน
กว่ารู้จักรักชังมิบังเอิญ
หากหมางเมินหน่ายหนี....มีคนช้ำ
ฝากหัวใจไปกับลมพรมกระซิบ
คนไกลลิบฝากทวนหวนรักฉ่ำ
เศร้าสุขหวังทั้งสิ้นอยากยินคำ
ร่วมดื่มด่ำเหมือนเก่ายังเฝ้าคอย
อยู่ลำพังวังเวงเพลงฝนดึก
เจ็บร้าวลึกอกนวลหวนละห้อย
น้ำตาวาวดาวเคลื่อนเดือนเริ่มคล้อย
ยิ่งใจน้อยเดียวดายสายน้ำตา
หากหนึ่งใจได้ยินเสียงเพียงพลิ้วขื่น
อดทนฝืนนิ่งฟังอย่ากังขา
เสียงคนทุกข์ลุกล้มข่มความล้า
เฝ้าอุตส่าห์ร่ายโศกโมกถูกลืม
��������๑๑๑๑๑