27 กุมภาพันธ์ 2551 07:59 น.
เพียงพลิ้ว
ตะวันลับดับแสงลาขอบฟ้ากว้าง
สัมพันธ์จางกล้ำกลืนสะอื้นถี่
ในห้วงจำคำนึงถึงคนดี
ดึกคืนนี้คนคว้างอย่างอย่างไร
เมฆสีดำซ้ำคนหม่นตลอด
ผิวลมพรอดรำพันทำหวั่นไหว
อกคนเข็ญเอนลู่ขาดคู่ใจ
น้ำตาไหลร่วงปนฝนกุมภา
เหมือนแกล้งย้ำเติมน้ำฝนซ้ำคนหมอง
ท่องทำนองหนักแน่นดังแค่นว่า
พบแล้วจากถากถางกางคำท้า
ขอเดินฝ่าฝนร้อนตอนอ่อนแอ
ฟ้าคำรามถามชวนเชิญครวญไห้
จะเห็นใจ-ซ้ำเติมต่อก็แล้วแต่
หอมดอกโมกโยกไหวใจคนแพ้
เจ็บเพียงแค่นี้พอ...ทรมาน
ผ่าวลมดึกนึกไปใจหวนคิด
หนึ่งชีวิตพายุพ้นคนควรผ่าน
เจ็บอยู่บ่อยเพราะรอยคำอย่าจำนาน
คิดป่วยการวาดหวังเจ็บทั้งนั้น
ขอบคุณกาลเวลาพาให้พบ
แม้นจากจบได้ดูแลแค่สั้นสั้น
เป็นตำนานหวานละไมได้ผูกพัน
บางคืนวันหวนนึกรู้สึกดี
14 กุมภาพันธ์ 2551 07:57 น.
เพียงพลิ้ว
ทุกคราพบอบอุ่นการุณย์รัก
สมานสมัครปรองดองเป็นน้องพี่
หน้ายิ้มแย้มแจ่มใสด้วยไมตรี
มอบสิ่งดีทุกสิ่งอย่างจริงใจ
หอมประทิ่นกลิ่นมิตรภาพอาบอิ่มฝัน
คอยแบ่งปันมีปัญหาให้อาศัย
เอื้ออาทรเสียสละพร้อมอภัย
คอยถามไถ่ทักท้วงเป็นห่วงกัน
หัวใจจำวันนั้นถึงวันนี้
สายใยมีงอกงามดุจความฝัน
จรดความสนุกสนานเมื่อวารวัน
เป็นสีสันของชีวิตมีมิตรแท้
ความรู้สึกบันทึกวันที่ผันผ่าน
สุขในธารน้ำใจไมตรีแผ่
มีพลังกำลังใจไม่ยอมแพ้
ทุกข์ช่วยแก้สุขร่วมเสพสมสัญญา
ไม่กี่วันต้องไกลไม่เหมือนเก่า
อย่ามัวเศร้าความมั่นคงจงก้าวหา
จงสำเร็จมีสุขทุกเวลา
อยู่ฟากฟ้ามิคลายสายสัมพันธ์
ยามชีวิตผิดหวังประดังซ้อน
จงท่องกลอนกานต์มอบมาปลอบขวัญ
อย่าย่อท้อต่อช่องว่างระหว่างวัน
ยังมีฉันคนนี้ที่รักเธอ.........
......................................................นะเฌอมาลย์"
12 กุมภาพันธ์ 2551 07:57 น.
เพียงพลิ้ว
เก็บวจีมิเอ่ยปากแม้นอยากถาม
"หากติดตามไปหาจะว่าไหม
ความคิดถึงหนึ่งใครเร้นเห็นเยื่อใย
วาดหวังไกลเคียงคนดีฝากชีวิต
เมื่อหัวใจได้รักสมัครมั่น
อกมีหวั่นสายสวาทคลาดสนิท
อยากห่วงหาอาทรออดอ้อนชิด
อยากล่วงสิทธิมิกล้า...ครุ่นท่าที
ระยะทางกางกั้นมั่นจะข้าม
สัมพันธ์งามมิคลายห่างหายหนี
พวงพยอมหอมละมุนกรุ่นไมตรี
ถึงวันนี้ห่างไกลไม่เคยลืม
หอมนักหอมดมดอมคำเคยพร่ำวาท
สายสวาทสายใยหัวใจปลื้ม
คงเป็นกรรมนำพาอยากคว้ายืม
ทุกวันดื่มดำรู้สึกลึกห้วงจำ
บ่วงคำนึงตรึงดวงมานเกินการหยั่ง
แม้นคิดหวังครอบครองต้องลอบกล้ำ
ชื่นนักชื่นรื่นรินถลิลคำ
ทุกคืนพร่ำรักงามเป็นความจริง
เมื่อผูกจิตพิศวาสเฝ้าวาดฝัน
เมื่อผูกพันพิสมัยให้ทุกสิ่ง
ทุกอารมณ์ห่มรักอุ่นพักอิง
คิดถึงยิ่งห่วงนักรักล้นทรวง
8 กุมภาพันธ์ 2551 15:19 น.
เพียงพลิ้ว
ลมทะเลเห่กล่อมหอมไอฝัน
เฝ้าคัดสรรความจากใจไปเสนอ
ฝากสายลมพรมคำมอบบำเรอ
ว่าอยากเจอคนรักในสักวัน
มีคิดถึงหึงหวงทั้งห่วงหา
ประดับฟ้างดงามบอกความฝัน
ฝากดาวเดือนสื่อภาษาว่ารักกัน
กล่อมปลอบขวัญคนของใจผู้ไกลตา
ปล่อยอารมณ์รู้สึกระลึกถึง
พาดผ่านขึงราวฝันรำพันหา
ฝากดวงจิตมิตรภาพอาบอุรา
ข้ามโค้งฟ้ารุ้งเรียวหวังเกี่ยวใจ
ทะเลคว้างกว้างไกลฝากใจรัก
หวังแน่นหนักคงมั่นมิหวั่นไหว
คนที่เลือกคือเธอเสมอไป
ความห่วงใยอาทรมิคลอนแคลน
จะรองรับรักพร่างงามกลางหาว
ทุกเรื่องราวถนอมไว้ใจหนักแน่น
หนึ่งดวงใจมิหาใครมาแทน
รักสุดแสนอธิบายความหมาย...เธอ
7 กุมภาพันธ์ 2551 07:50 น.
เพียงพลิ้ว
หนาวลมล่องหมองไหม้หัวใจหม่น
ตรองคำคนเคยอ้อนขอดค่อนถี่
ทุกรอยเหน็บเจ็บจำคำคนดี
ดึกคืนนี้มิงามยามคนชัง
คร้ามสะทกอกสะอื้นขื่นคำหมิ่น
สวาทสิ้นรักแท้แค่ความหลัง
เจ็บซ้ำซ้ำน้ำใจไม่จีรัง
ภาพอดีตหลั่งสุมทรวงห่วงอาวรณ์
เจ็บลึก เจ็บหนักรักถูกหยัน
สายสัมพันธ์ลางเลือนไม่เหมือนก่อน
สัจธรรมย้ำไม่จบพบแล้วจร
คนอาทรมีอยู่จงรู้ไว้
คารมขึ้งตรึงจิตพิษแผ่ซ่าน
ออกอาการเหนื่อยอ่อนเกินซ่อนไหว
เฝ้าระลึกตรึกวจีมีความนัย
รู้..เพ้อไขว่เท่าไรไม่หวนคืน
หนึ่งคำวาทบาดคนจนคลุ้มคลั่ง
รักเป็นชังสะบั้นสัมพันธ์ขื่น
จบแล้วเจ็บเจ็บจำทนกล้ำกลืน
ไห้สะอื้นตรอมตรมชมเพียงเงา
หยุดเสียทีร้องทำไมหัวใจเอ๋ย
ปล่อยผ่านเลยยิ่งตรึกยิ่งนึกเศร้า
ยิ่งคืนใดไหวหวั่นสุดบรรเทา
บาดแผลเก่าถูกสะกิดพิษยิ่งร้าย
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟเพียงพลิ้ว
หน้าส่วนตัว
2201
