..... ผู้ใหญ่ .....

เพียงพลิ้ว

เดินตามหลังผู้ใหญ่หมาไม่กัด
พาเข้าวัดก็ไปไม่หน่ายหนี
ฉันจดจำทำตนเป็นคนดี
เหมือนตามที่ผู้ใหญ่ได้พูดคุย

คุณพ่อสอนสูบบุหรี่ไม่ดีหรอก
แต่พอออกบ้านไปใยพ่นปุ๋ย
เหล้ากับแกล้มแถมต่อคุณพ่อลุย
เลยพุงพุ้ยเพราะเบียร์ละเหี่ยใจ

แม่ฝังปลูกลูกยาอย่าโกหก
คำลามกนินทาอย่าขานไข
คำสบถกดแอบแนบข้างใน
แล้วทำไมยินแม่ว่าด่าทอคน

พี่ชายหลอกบอกน้องยาอย่าเที่ยวเตร่
อย่าเกเรน้องรักเชื่อสักหน
โลกข้างนอกนั้นกว้างช่างวุ่นวน
ใยพี่ด้นเที่ยวไปได้ทุกวัน

งง งง งง สงสัย อย่างไรแน่
หรือควรแต่ตามผู้ใหญ่ได้สอนฉัน
หรือตามอย่างสร้างไว้ให้เห็นกัน
หรือยึดมั่นสิ่งที่เห็นเป็นขั้นตอน

ค่อยเรียนรู้ดูคนจนเข้าใจ
เพราะผู้ใหญ่คิดออกนอกคำสอน
ที่เคยบอกหลอกเด็กไว้ในครั้งก่อน
โลกจึงร้อนวุ่นวายหลายเรื่องราว				

.....ด้วยรักและห่วงใย......

เพียงพลิ้ว

..... เต็มใจ ให้ขังลืม(HAPPY PRISONER) .....

เพียงพลิ้ว

เมื่อความรักปักมั่นพันธนาการ
คือวิมานคนคุกใจถูกขัง
หลงผู้คุมกุมใจใคร่เชื่อฟัง
มิคิดพังคิดห่างตารางใจ

เรื่องอาหารทานได้มากหากเธอป้อน
ข้าวไม่ร้อนขาดกับยังรับไหว
หนาวหรือร้อนทนสู้อยู่ต่อไป
แม้โดนใครว่าขี้คุกสุขเกินพอ

แค่รอยยิ้มพิมพ์ใจเธอให้ฉัน
นอกเหนือนั้นนักโทษใจไม่ร้องขอ
ไร้โอกาสขาดสิทธิ์ไม่คิดท้อ
ยังเฝ้ารอผู้คุมมาหาสักที

มุ้งสายบัวขังหัวใจไม่มีหลุด
ไม่สะดุดตั้งจิตไม่คิดหนี
เธออยากขังหัวใจรักสักกี่ปี
ฉันยินดีเต็มใจให้ขังลืม


				

..... กบใต้กะลา .....

เพียงพลิ้ว

กบใต้กะลา 1

ตัวเขียวเขียวเหี่ยวมันฉันเป็นกบ
ร้องอ๊บหลบในบ้านกะลาหนา
ไม่อยากออกนอกรูดูท้องฟ้า
กลัวน้ำตาหลั่งมามอบแด่ใคร

โลกความจริงยิ่งกว้างช่างวุ่นวาย
คนมากมายคงทำฉันหวั่นไหว
กลัวความเจ็บเก็บตัวซ่อนหัวใจ
ซุกซ่อนไว้ใต้กะลาประสาเรา



กบใต้กะลา 2

ขังตัวไว้ในกะลามาแต่เกิด 
ประตูเปิดสู่โลกกว้างทางอยู่ไหน
ขอรับรู้ขอได้เห็นความเป็นไป
ว่าฟ้าใสไม่ได้เปื้อนเหมือนกะลา

โลกข้างนอกวุ่นวายหลายคนพูด
ขอพิสูจน์ให้รู้ซึ้งถึงปัญหา
ออกไม่ออกยังกลัวกลัวกล้ากล้า
ตายดาบหน้าหรือตายรังยังหวั่นทรวง

อยากจะเห็นอะไรแปลกใหม่บ้าง
ธรรมชาติสร้างหลากเงื่อนไขให้ห่วงหวง
ใครจะอยู่กะลาน้อยคอยรับช่วง
ยังเหลือห่วงให้แก้แม้อยากจร

เอาเถอะน่าลองไปสู้ดูสักตั้ง
หากผิดหวังพลาดพลั้งอย่างสังหรณ์
จะกลับมาหลบตัวซุกหัวนอน
กลับมาซ่อนในกะลารักษาใจ


กบใต้กะลา 3



จากเธอไปไกลแสนไกลนานแสนนาน
จนพ้นผ่านหลายปีที่ห่างหาย
เก็บสั่งสมประสบการณ์ได้มากมาย
เริ่มเบื่อหน่ายความวายวุ่นที่คุ้นเคย

เพราะทุกข์หนักอับโชคจากโลกกว้าง
ตาสว่างความในใจได้เปิดเผย
คิดถึงบ้านหลังเก่าเราละเลย
ไม่อาจเฉยไปพบเจ้าเพื่อนเก่าเกลอ

จะต่อว่าอย่างไรฉันไม่ทราบ
ขอสารภาพความผิดที่พลั้งเผลอ
มีอะไรอยากบอกมากหากพบเจอ
ฉันรักเธอมากมายนายกะลา


กบใต้กะลา 4

เบื่อกะลาตั้งท่าขุดมุดลงรู
ขอทนอยู่ในรูกบหลบจำศีล
งดนิสัยไม่ดีชอบขี้วีน
เลิกคิดปีนออกนอกกรอบที่ครอบตน

ขอเวลาสามเดือนเพื่อเตือนใจ
เรียนรู้ในสิ่งบกพร่องต้องฝึกฝน
ความสงบจะฝึกใจให้อดทน
ก่อนดั้นด้นกลับมาหาบ้านเดิม

เล็กและลึกบ้านใหม่ใต้พื้นดิน
โลกไร้กลิ่นเร้าใจให้ฮึกเหิม
มีอะไรให้ดูเรียนรู้เพิ่ม
จะริเริ่มเติมแต่งใจให้พอดี

สักวันหนึ่งเมื่อพร้อมจะกลับมา
อยู่กะลาบ้านเก่าเราหลบหนี
คงพอใจในความจริงสิ่งที่มี
ไม่หลบลี้จากไปไกลกะลา
				

....อายแม่....

เพียงพลิ้ว

หนึ่งเดือนแล้วเขาไปไหนไม่เห็นมา
เขาโทรหาหรือเปล่าแม่เฝ้าถาม
ลูกสาวเศร้าเหงานักชักทุกข์ตาม
อยากทราบความเป็นไปใยเก็บตัว

ดูให้ดีแม่สอนก่อนมีรัก
แต่ดื้อนักพูดไปไม่เห็นหัว
ชายปากหวานคนนั้นมาพันพัว
หลงเมามัวรักไวใจต้องตรม

สามเดือนรักหนึ่งเดือนลาหลบหน้าหนี
คุณคนดีทิ้งไปให้ขื่นขม
แรกแรกรักอ้อนหวานหว่านคารม
หลังหลังห่มแผ่นฟ้าหายหน้าไป

พอโทรหาก็ไม่ติดปิดมือถือ
หูตาอื้อคิดถึงจนทนไม่ไหว
กลับมาคุยให้รู้เรื่องเคืองอะไร
เพราะเหตุใดลาลับไม่กลับคืน

การทำใจให้หายช้ำทำลำบาก
แม้จะยากเพียงไรใจต้องฝืน
คิดถึงเขาเจ็บล้นทนกล้ำกลืน
อย่าสะอื้นอย่าร้องไห้อายแม่มอง