30 พฤศจิกายน 2547 08:25 น.
เพียงพลิ้ว
คุณคนดีมีอะไรให้บอกกัน
สำนึกฉันสัมผัสได้ใจคุณเหงา
ระบายเถิดทุกข์นั้นจะบรรเทา
เล่าสิเล่าเผื่อฉันแบ่งปันมา
อย่าฝืนว่าเข้มแข็งแกร่งเหมือนหิน
จิตฉันยินคนดีมีปัญหา
ไม่เสียหายหากเล่าความเศร้ามา
มีน้ำตาให้เห็นไม่เป็นไร
ขอมีส่วนเคียงคู่ความรู้สึก
ทราบส่วนลึกใจนั้นคุณหวั่นไหว
จงรับรู้ทุกทีที่มองไป
รักห่วงใยส่งประชิดคอยติดตาม
ไม่อยากเล่าก็ไม่เล่าไม่เซ้าซี้
ห่วงคนดีแต่ต่อไปจะไม่ถาม
ส่งใจร่วมทุกข์สุขทุกชั่วยาม
จะส่งความรักต่อเธอเสมอไป
25 พฤศจิกายน 2547 16:36 น.
เพียงพลิ้ว
เจ็บมากที่จากหงส์
แต่เขาคงไม่เข้าใจ
ศักดิ์ศรีนั้นยิ่งใหญ่
ใครเล่าเห็นใจกา
เมืองแมนแดนหงส์บิน
กลัวคนหมิ่นกินซากหมา
จึงห่างจากหงส์ฟ้า
ลาจากจรอาวรณ์เธอ
ตัวดำต่ำต้อยนัก
ใจต้องหักแต่รักเสมอ
หนีไปไม่ให้เจอ
เกลอเก่าจงอย่าอาลัย
กาขออยู่อย่างกา
เหินสู่ฟ้าคงไม่ไหว
หลีกห่างสู่พงไพร
ไม่อยากตกถังใบโต
ขอโทษจากใจจริง
ที่ต้องหยิ่งอวดยโส
รักแท้ไม่ได้โม้
โถหงส์งามอย่าเกลียดเลย
คิม รักนะ
ในโลกแห่งความจริง
หงส์ย่อมหยิ่งในศักดิ์ศรี
เมื่อกาไม่ใยดี
หนีทำรังแต่พอตัว
เป็นหงส์อยู่ส่วนหงส์
กาเขาคงรู้เงาหัว
หลบไปไม่พันพัว
กลัวถูกหมิ่นสิ้นเชิงชาย
สายใยที่คงมั่น
ตัดสะบั้นฝันสลาย
รักเก่าไม่เสียดาย
อายกว่าหากคลุกโคลน
หงส์อยู่คู่นกยูง
สังคมสูงสวมหัวโขน
ไม่คุ้นคำหยาบโลน
โดนผู้คนว่านินทา
ขอบคุณที่จากไป
ลืมห่วงใยเคยห่วงหา
เธอสอนให้รู้ว่า
กากับหงส์คงไม่ควร
23 พฤศจิกายน 2547 22:26 น.
เพียงพลิ้ว
น้องสาวเพียงพลิ้ว
ตอนเป็นเด็ก แสนเบิกบาน เที่ยวงานวัด
เมืองไหนจัด คุณพี่ชาย หมายตาไว้
จูงมือน้อย คอยประคอง พาน้องไป
เที่ยวเพลินใจ ใครเหนื่อยนัก หยุดพักกัน
เมืองสารคาม งานกาชาด ขาดไม่ได้
ซื้อตั๋วไว ชมดารา ชิงช้าสวรรค์
ดูคนเดิน เพลินกินลม ชี้ชมจันทร์
หลังจากนั้น พาน้องน้อย ไปสอยดาว
งานดอกฝ้าย เมืองเลย เคยทายทัก
สนุกนัก มองพี่แล ชะแง้สาว
ห่วงน้องน้อย อยากไป ไม่กล้าก้าว
เลยต้องฟาล์ว อดได้ใจ สาวในงาน
บุญผูกเสี่ยว เมืองขอนแก่น แฟนประจำ
ฟังหมอลำ ตลกดี เสียงอีสาน
เพลงไพเราะ เสนาะล้น คนชื่นบาน
พออันธพาล ต่อยตี รีบหนีไป
ครั้งไปเที่ยว งานย่าโม เมืองโคราช
ไม่มีพลาด อ้อนพี่ชาย ซื้อสายไหม
นั่นลูกโป่ง สวยมาก น้องอยากได้
ลูกชิ้นไม้ ก็ดีนะ คะพี่ชาย
โตเป็นสาว พี่ไม่ให้ ไปด้วยแล้ว
บอกน้องแก้ว อย่าไปเที่ยว เดี๋ยวตื่นสาย
พี่เป็นหนุ่ม ขอเที่ยวบ้าง อย่างสบาย
พี่คงอาย สาวล้อว่า น้องมาคุม
พี่ชายจ๋า ขอไปเที่ยว งานวัดบ้าง
สัญญาอย่าง น้องจะไม่ ไปมั่วสุม
ไม่ติดตาม ไปในที่ พี่ทำหนุ่ม
อย่าเพิ่งกลุ้ม กุมขมับ มารับที
พี่ชายชัยชนะ
หวีผมแปล้ แลกระจก พกความหล่อ
รีบบินปร๋อ พาไปเที่ยว ทุกแห่งหน
เดินโชว์ตัว ถิ่นบัวงาม นามอุบล
ควงหน้ามล คนงาม ตามไปดู
เกี่ยวก้อยแขน คล้องคนด ีทุ่งศรีเมือง
คนนองเนือง แน่นขนัด จัดงานหรู
ชมต้นเทียน เข้าพรรษา น่าเชิดชู
ซื้อตุ้มหู ให้น้อง คล้องอวดชาย
หนุ่มน้อยเห็น มาเพ่นพ่าน เพราะความสวย
กลัวน้องขวย ทำเคร่งขรึม หนุ่มตรึมหลาย
ดีแต่ท่า ไม่กล้าทำ มากล้ำกราย
เห็นน้องบ่น แบบเสียดาย พี่ชายคุม
อยากจะหา เสื้อผ้าใหม่ ชัยจัดซื้อ
สองมือถือ หนักจังหว่า หน้าสุขุม
ยิ้มแย้มจา หาให้ครบ องค์ประชุม
พี่ยังหนุ่ม หยุมเอาได้ ตามใจนาง(หยุมแปลว่าจับ)
18 พฤศจิกายน 2547 22:17 น.
เพียงพลิ้ว
พี่ดอกแก้วถาม
สมมุติว่าถ้าเกิดมาแล้วร่ำรวย
เป็นสาวสวยโฉมฉายชายใฝ่ฝัน
มีเศรษฐีเป็นคู่ครองผ่องผิวพรรณ
ทุกสิ่งอันเสกได้ไม่เหนื่อยแรง
ได้วิ่งเล่นตาเหลือกโดดเชือกร้อย
วิ่งเท้าซอยซ่อนหาผ้ามอญแฝง
ได้ท่องเที่ยวเฉี่ยวดอยร้อยแสดง
ชมคลื่นแซงกลางทะเลเห่จันทร์งาม
อยากจะถามความนี้ที่กล่าวแล้ว
หากน้องแก้วเลือกได้จักใคร่ถาม
จะเลือกใช้เวลานอนไปชั่วยาม
หรือตื่นมาพบความสุขร่าเริง..
น้องกานต์ตอบ
หากน้องน้อยเกิดมาหน้าตาสวย
แถมร่ำรวยมีสมบัติไม่ขัดสน
มีคู่รักเข้มคมสมกับตน
คงสุขล้นพร้อมพรั่งความมั่งมี
และของเล่นทุกอย่างมีเพรียบพร้อม
เพื่อนรายล้อมมีบริวารบ้านสุขขี
อ้อนคุณพ่อขอตุ๊กตาบาร์บี้
หมีเท้ดดี้แม่จัดหามาประเคน
พี่ดอกแก้วคนงามถามยากนัก
ว่าอยากพักหรืออยู่ชมสิ่งที่เห็น
น้องขอตอบจะพอใจสิ่งที่เป็น
ก่อนว่างเว้นจากไปนอนพักผ่อนยาว
18 พฤศจิกายน 2547 09:41 น.
เพียงพลิ้ว
เพียงของขวัญ ชิ้นแรก แลกใจได้
เธอมอบไว้ กุหลาบงาม ตามในฝัน
ช่อก้านสวย มีการ์ดแอบ แนบด้วยกัน
บอกกับฉัน ว่าใจรัก ภักดิ์เทิดทูน
กุหลาบสวย เธอมอบ ชอบใจนัก
เห็นมีรัก ฝากติดใบ ไม่เสื่อมสูญ
หยดน้ำค้าง บอกหวานนัก รักเพิ่มพูน
งามสมบูรณ์ รักสอง ต้องมั่นคง
สิ่งจูงใจ สูงค่า อย่ามอบให้
สร้อยกำไล แหวนให้กัน ฉันไม่หลง
บ้านหลังใหญ่ ไม่พอ ขอฟันธง
ขอเธอจง ลองทวน หวนตรองดู
หากมาหา มาด้วยใจ ใช่อวดโอ้
รถคันโต บอกร่ำรวย สวยสุดหรู
อย่ามารับ ขับฉายเฉิด ไปเชิดชู
ขอทนอยู่ ตามประสา กาทุกยาม
มีสิ่งเดียว เที่ยวแจก แลกใจฉัน
คือสิ่งนั้น ที่แรกให้ ใจหวาบหวาม
พอได้เห็น ใจเต้นรวน ชวนครั่นคราม
กุหลาบงาม ดอกเดียว ก็เกี่ยวใจ