30 ธันวาคม 2545 12:02 น.
เพียงพลิ้ว
ขอโทษที่ทำให้เสียใจ
ขอโทษที่ทำอะไรให้ผิดหวัง
ขอบคุณที่ให้กำลังใจทุกครั้ง
ขอบคุณที่ยังห่วงใยไม่เปลี่ยนแปลง
ขอบคุณที่เคียงข้าง
ขอบคุณที่สร้างความเข้มแข็ง
ขอตอบแทนที่ทำให้กล้าแกร่ง
ขอยกให้เป็นเจ้าแห่งหัวใจ
30 ธันวาคม 2545 12:01 น.
เพียงพลิ้ว
เลี้ยงกาให้เป็นหงส์ แม่จึงส่งให้เรียนสูง
หวังลูกเป็นนกยูง เด่นกว่าฝูงกาด้วยกัน
เพราะรู้รสความจน ปล่อยลูกค้นเสาะหาฝัน
กาจากรังมานานวัน ความผูกพันเริ่มหมางเมิน
ลูกกามาอยู่กรุง ร้องลูกทุ่งก็ขัดเขิน
ฟังเพลงฝรั่งเพลิดเพลิน ติดใจเกินกว่าคืนรัง
ลูกจ๋าโปรดกลับนา พ่อแม่กายังแอบหวัง
พบหน้าลูกสักครั้ง ก่อนถูกฝังร่างในดิน
ขอชื่นชมความงาม ยามลูกยืนบนโขดหิน
ขนสวยที่ประทิน ลูกคงสิ้นกลิ่นของกา
กลับรังน้อยเถิดลูก ผิดหรือถูกแม่ห่วงหา
คิดถึงยามไกลตา โปรดกลับมานอนรังเรา