8 สิงหาคม 2548 09:04 น.
เพียงพลิ้ว
โลกใบก่อนสวยงามมีความหมาย
จะเคียงกายเคียงเงารักเราสอง
บ้านเชิงเขาเราจะร่วมประคอง
แต่นี้ต้องสร้างโลกใหม่...ไม่มีกัน
โลกใบเก่าเขาไม่แคร์แค่ล้อเล่น
ฉันคิดเป็นเรื่องจริงยิ่งกว่าฝัน
เมื่อรู้หมดความหมายสายสัมพันธ์
ตั้งใจมั่นแต่นี้...ไม่มีคุณ
โลกใบนั้นล่มสลายพร้อมสายรัก
ฝืนใจหักลืมความหลังครั้งอบอุ่น
ลืมให้หมดเรื่องเก่าเขาการุณย์
คงหมดบุญเพราะต่อไป...ไม่มีเรา
โลกใบใหม่ขาดคุณอาจวุ่นบ้าง
คงมีบางเวลาที่ว่าเหงา
ถึงเจ็บช้ำแค่ไหนใจทนเอา
จะลืมเศร้าตั้งใจ...ไม่มีรัก
โลกใบนี้ไม่มีคุณคนคุ้นจิต
แต่ชีวิตอยู่ได้ไม่เสียหลัก
เมื่อไม่เห็นน้ำใจใครเฝ้าภักดิ์
จำใจหักหมดน้ำตาหมดอาลัย
ปัจจุบันฉันไม่โง่โตขึ้นแล้ว
แม้ดวงแก้วย่อยยับกลับบอกไหว
จะขอเกลียดคนร้ายทำลายใจ
ชาติหน้าไซร้มิขอพบประสบกัน
3 สิงหาคม 2548 09:34 น.
เพียงพลิ้ว
แค่อยาก...ยากจะเปลี่ยน
หวานวนเวียนอยู่เสมอ
ตลอดไปจะรักเธอ
มิอาจเจอแต่ฝังใจ
เรื่องรักมิถนัด
จะชี้ชัดคงไม่ไหว
เพิ่งเรียนรักเป็นไป
รู้เมื่อไรจะแจ้งมา
ท่องเมฆาคงเก่ง
เพียงพลิ้วเองอยากปรึกษา
หากพลาดมีน้ำตา
จะเยียวยาอย่างไรดี
ลองหวานไปเรื่อยเรื่อย
เมื่อไรเมื่อยจะเปลี่ยนสี
คงนานหลายโกฎิปี
กว่าฉันนี้จะเปลี่ยนแปลง
โปรดทนรอคำตอบ
เรียนรักชอบจนรู้แจ้ง
จะนำรักมาแสดง
จะแจกแจงให้เห็นจริง
30 กรกฎาคม 2548 10:47 น.
เพียงพลิ้ว
ขอบฟ้ายังเปลี่ยนสี
ไฉนฤดีมิแปรผัน
ชมพูอยู่ทุกวัน
เมื่อไรกันเปลี่ยนสีไป
อยากเป็นสีท้องฟ้า
ตอนเมฆาขาวสวยใส
ท่องอัมพรเรื่อยไป
กว่าฝนไล่จึงลาจร
แล้วเพี้ยนเป็นสีดำ
ให้ความคล้ำมาสั่งสอน
รู้รสทุกขั้นตอน
คงร้าวรอนแทบขาดลม
ค่อยจางมาเป็นเทา
ขาวแซมเศร้าลดขื่นขม
เริ่มลุบ่วงทุกข์ตรม
อ่าวอารมณ์อื่นมาเยียน
ฟ้ายังเปลี่ยนสีไป
สีของใจใยมิเปลี่ยน
ความหวานเฝ้าวนเวียน
หวานจนเจียนมดมาตอม
28 กรกฎาคม 2548 08:09 น.
เพียงพลิ้ว
คือความหมายคนรักกัน
คนไร้ตัวตน+เพียงพลิ้ว
ดึกดาวเดือนเลื่อนดับ
ใจนิ่งนับหนึ่งใจหาย
แลร้างคนข้างกาย
สิ่งสุดท้ายฟายน้ำตา
แต่ละหยดที่ร่วงหล่น
คือใจคนหวาดผวา
ทุกข์รายล้อมกายา
เผชิญหน้าเพียงลำพัง
มองไปน่าใจหาย
หมดประกายแห่งความหวัง
ทนถูลู่ถูกัง
เพื่อลุฝั่งฝันของตน
ขาดสิ่งยึดเหนี่ยวใจ
จึ่งร่ำไห้เพราะสับสน
ยากหนอเกิดเป็นคน
ต้องอดทนไปวันวัน
หวังพลังแห่งปัญญา
จะนำพาไปสู่ฝัน
เพียงพบห่วงผูกพัน
ปลายฟ้าดั้นมิเดียวดาย
พบกันในวันโศก
วันวิปโยคใจสลาย
ร่วมสู้ทุกข์เรียงราย
คือความหมายคนรักกัน
23 กรกฎาคม 2548 16:16 น.
เพียงพลิ้ว
เห็นเสือครวญชวนให้ใจสงสาร
ประสบการณ์ความเจ็บเก็บสะสม
ลับล่องลอยเลือนหายกับสายลม
ความทุกข์ตรมลืมหมดมิจดจำ
สิ่งพลาดพลั้งครั้งก่อนมิย้อนคิด
เริ่มชีวิตใหม่ด้วยกันลืมวันช้ำ
เส้นทางเดินแต่นี้ให้พี่นำ
เสือจะทำให้รักคุดสุดแต่ใจ
อดทนสู้เพื่อรักหักเขี้ยวเสือ
มิคิดเบื่อแม้เหนื่อยเมื่อยทนไหว
ขอให้จริงทิ้งเด็ดขาดมาดเสือไพร
เราจักได้สุขสมบ่มต้นรัก
ปลูกต้นรักกับพี่เสือเผื่องอกงาม
เมื่อถึงยามมีภัยพาลร่วมหาญหัก
มอบโอกาสกลับใจให้สักพัก
อาจกระอักยามเสือร้ายกลับลายคืน