5 กุมภาพันธ์ 2551 08:31 น.
เพียงพลิ้ว
คืนนี้งามความหมายสายลมเหนือ
แผ่ไอเอื้อกล่อมเห่เสน่หา
หอบรู้สึกลึกล้ำนำชีวา
ขับเหว่ว้าไล่คว้างทางรักมี
คืนนี้งามหวามไหวในรู้สึก
หวิวสะทกลมวอนออดอ้อนถี่
กระซิบสั่งอย่าท้อรอคนดี
อุ่นเช่นนี้รับรู้เพียงผู้เดียว
รอยละมุนกรุ่นลมพรมพัดกล่อม
สายใยหอมข้ามฟ้ามาแลเหลียว
ชั่วชีวิตผิดร้ายมิดายเดียว
แม้นกรำเคี่ยวเท่าไรคนไกลมอง
ชื่นดมดอมหอมเหเสน่หา
ลมพัดมาคราวใดไม่เคยหมอง
ทุกวันนี้มีฝันรอวันครอง
สัมพันธ์ผ่องด้วยรักแท้แม้ห่างไกล
ลมเหนืออ้อนค่อนดึกผนึกฝัน
ความผูกพันสะพรั่งดั่งคิดไขว่
ตอบสนองอารมณ์ร้ายจากภายใน
สองเยื่อใยสานผสมอย่างกลมกลืน
พิศวาสพาดโยงข้ามโค้งฟ้า
หอมเสน่หาใครปรุงสะดุ้งตื่น
รอด้วยใจบริสุทธิ์คือจุดยืน
ทุกทุกคืนงดงาม ณ ยามรัก
29 มกราคม 2551 08:30 น.
เพียงพลิ้ว
สายลมเหนือเผื่อไอคล้ายใครกล่อม
ชื่นดมดอมลมเทเสน่หา
หอบผูกพันกำนัลนุชบุษบา
ยิ้มเปื้อนหน้ากับหมอนก่อนฝันดี
ขอบฟ้ากว้างขวางกั้นฤาหวั่นไหว
เมื่อหัวใจมีสิทธิ์คิดถึงถี่
ได้เกี่ยวดองสองคนหนทางมี
หากคืนนี้รักงามกว่าความจริง
หอมความหมายสายรักจำหนักแน่น
หวังอ้อมแขนพันธนากว่าทุกสิ่ง
รอยละมุนอุ่นไอได้พักพิง
สุขแอบอิงคมคำจำมิเลือน
แนบสนิทนิทราว่าชิดใกล้
รื่นสายใยชื่นเชยความเอ่ยเอื้อน
หวานละมุนอุ่นคำใครย้ำเตือน
ละไมเหมือนรับน้ำใจในคราวแพ้
สุดปลายตาฟ้าสว่างทางรักเปิด
สัมพันธ์เกิดเยื่อใยหัวใจแผ่
ตระหนักค่าทุกนาทีที่เหลียวแล
หอมรักแท้ผุดผ่องของคนไกล
คืนแห่งฝันพันธนากล้าสนิท
รอยจุมพิตงดงามชวนหวามไหว
ยิ่งคำนึงซึ้งครวญป่วนเนื้อใน
คืนแห่งใจแม้นปลุกไม่ลุกแล้ว
23 มกราคม 2551 10:26 น.
เพียงพลิ้ว
เดินทางจากฟากฟ้าด้นหาฝัน
หวังผูกพันคนหนึ่งใจพึงหมาย
บินไกลฝ่าฟ้าเรียวเกี่ยวประกาย
ทอดฝันพรายตามรักด้วยภักดี
ดวงตะวันพันแสงแห่งวันใหม่
ฝากน้ำใจความหมายมิหน่ายหนี
ห่วงหาผนึกลึกห้วงดวงฤดี
คิดถึงถี่จนละเมอเพ้ออาวรณ์
ยิ้มเยื้องย่างกางฝันอวลพันอก
เหินเยี่ยงนกเยี่ยมฟ้าถลาร่อน
บินให้ถึงซึ่งบ่วงห่วงอาทร
รู้สึกซ่อนวาดไว้ในรอยจำ
หนึ่งที่ก้าวพราวแสงแห่งวันรุ่ง
หัวใจมุ่งพบหน้าก่อนฟ้าค่ำ
แอบฝันห่มคมล้อพะนอคำ
สองใจพร่ำสิ่งดีมีต่อกัน
หอบความหวังกำลังใจแน่นในอก
มิสะทกเหินฟ้าจะฝ่าดั้น
ผูกชีวิตคิดคว้ารักลาวัณย์
ความใฝ่ฝันสิทธิใจได้พึงครอง
21 มกราคม 2551 07:20 น.
เพียงพลิ้ว
น้ำใจกระไรหนอมาพ้อเล่น
วจีเข่นบาดลึกรู้สึกหม่น
อยากเจียมตัวกลัวช้ำเพราะคำคน
หากยังด้นเคียงใกล้....รู้ไม่ควร
หนาวคารมห่มใจให้เก็บกด
อยากประชดลาขื่นไม่คืนหวน
กลิ่นโศกโปรยโชยฝันช่างเชิญชวน
ยอมแย้มสรวลรับเศร้ามาเฝ้าใจ
ทุกคมคำกระหน่ำเหน็บแสนเจ็บจิต
เก็บไปคิดเรียนรู้ตนตั้งต้นใหม่
มืดวันนี้มิใช่บอดตลอดไป
จะแก้ไขจนกว่าชีวางาม
แปลบคำเอ่ยไม่เคยจำถลำลึก
ความรู้สึกรักเพลินเกินจักห้าม
แม้หม่นหมองครองน้ำตายังพยายาม
ฝากนิยามในภวังค์ใครยังรอ
ลมดึกไหวดาวไกลฟ้าเดือนลาลับ
รักสลับขมหวานผสานต่อ
คืนนี้ไขว่ไม่ทันนับวันคลอ
ไม่ลออจะฝ่าจะท้าชม
หมื่นคำเหน็บเจ็บคำพ้อคนต่อว่า
ทนจนกว่าหัวใจได้สุขสม
ร้อนลมปากสะทกอกระทม
แม้ระบมยังรอฝันวันสุนทร
15 มกราคม 2551 07:48 น.
เพียงพลิ้ว
มากแค่ไหนใจนี้มีความหมาย
สลัดอายเอ่ยปากมากที่สุด
ความรู้สึกลึกล้ำน้ำใจนุช
มากพอหยุดเธอไว้ไหมคนดี
หนึ่งหัวใจใครนี้มีความหมาย
หอมกำจายร่วมทางกลางวิถี
หวังครองสุขทุกช่วงดวงใจมี
คนคนนี้ชีวิตพิจารณา
ฝากความฝันอันงดงามมีความหมาย
ไปเคียงกายอิงพักหลักตรงหน้า
ผูกชีวิตติดกันมั่นทุกครา
ร่วมเดินฝ่าสองคนทุกหนทาง
รักสุดซึ้งหนึ่งนี้มีความหมาย
ชื่นฉ่ำสายริ้วหมอกดอกสล้าง
ชมทะเลเห่ใจมิไร้ร้าง
อยู่เคียงข้างยามท้อทรมาน
มีความหมายหรือไม่ในคำตอบ
ทวนหลายรอบได้แค่นี้อย่าหนี..ผ่าน
ถามกี่ครั้งยังย้ำจำให้นาน
ความต้องการบอกตามจริงอ้างอิงรัก