17 มิถุนายน 2551 15:36 น.
เพียงพลิ้ว
หนาวลำนำเพลงฟ้าซุกผ้าห่ม
หนาวอารมณ์สะบั้นสุดหวั่นไหว
วาดฝันเกี่ยวเรียวรุ้งรายปลายฟ้าไกล
วาดหวังไออุ่นอกปกชีวี
ข่มตาหลับปลอบใจตนมีคนกล่อม
อาทรล้อมแนบใจไม่หน่ายหนี
เพลงลมล่องป้องฝันขวัญคนดี
ดึกคืนนี้พบกันฝันละมุน
เพลงลมฝนปลอบคนเหงาเฝ้าเห่กล่อม
มอบรักหอมแนบไว้ให้นอนหนุน
เพียงรอยคำจำบ่อยรอยการุณย์
สายใยกรุ่นไม่ร้างแม้นบางเบา
หอมลำนำคำฝนหล่นความหมาย
สวาทสายละมุนแห่งขุนเขา
ราตรีคล้อยปรอยแสงแห่งรักเรา
เพลงฝนเคล้าลำนำลมห่มใจนวล
ละอองฝนหล่นจากฟ้าอุราหวาม
กระซิบความฝากใครให้คืนหวน
ได้ยินบ้างไหมหนึ่งใจครวญ
วาดหวังอวลระรื่นรักคืนเรือน
2 มิถุนายน 2551 07:46 น.
เพียงพลิ้ว
เธอคนนั้น ฉันคนนี้ มีความต่าง
ตัวคนกลางย่อมรู้ใครคู่ฝัน
วจีรสจดจำตามสำคัญ
หนึ่งเคียงขวัญ หนึ่งผ่านทางว่างจึงรัก
ความพิเศษเกิดแล้วแววสดใส
สังเกตได้ทุกเมื่อเยื่อใยถัก
ได้รู้เห็นเป็นพยานร้าวรานนัก
จุกกระอักกลืนกล้ำสำคัญน้อย
หัวใจสาวหนาวเหน็บเก็บเกินซ่อน
มอบอาทรไม่ซึ้งจึงต้องถอย
ไม่พิเศษเหตุล้าน้ำตาปรอย
ยากเกินสอยปวดร้าวหนาวน้ำตา
สัมผัสวัดได้ใครเป็นหนึ่ง
ตระหนักซึ้งคนนั้นสำคัญกว่า
เจ้าของรักหนึ่งไม่ตรึงตรา
เจ็บปวดปร่าปลาบแปลบใจแอบเมิน
16 พฤษภาคม 2551 13:10 น.
เพียงพลิ้ว
เพลินดนตรีลีลาร้ายสายวสันต์
ร่ายผูกพันความหมายคลอสายฝน
น้ำตาชื้นคืนฝนพรำคำนึงคน
คิดถึงจนน้ำใสใสไหลจากตา
หอมไอดินกลิ่นหวานผ่านนาสิก
อกนิ่งพลิกกลายเป็นเพ้อละเมอหา
ไพล่ระลึกตรึกคำจำนรรจา
หวามข้ามฟ้าเพียงนึกรู้สึกดี
หลากรอยจำอมฤตให้คิดหวน
ยิ่งทบทวนเต็มตื้นสะอื้นถี่
หอมละมุนอุ่นไปอวลไมตรี
หนึ่งใจนี้น้อมรับประดับใจ
ฟ้ารำพันบรรเลงเพลงฝนดึก
หนาวส่วนลึกแปลบปลาบวาบหวั่นไหว
รู้สัมผัสคนดีมีเยื่อใย
แต่อยู่ไกลเกินปลอบขวัญวันร้าวรอน
คิดถึง...คิดถึงล้นจนร้องไห้
น้ำตาไหลรินเรื่อยจนเหนื่อยอ่อน
หวังเพียงคนไกลตาห่วงอาทร
มาออดอ้อนจนใจชื้นคืนฝนพรำ
เห็นไหม
คนร้องไห้เหว่ว้ามาครวญคร่ำ
ขอร้องคนปลายฟ้าอย่าใจดำ
เพียงหนึ่งคำปรารถนา "โอ๋...อย่าร้อง"
แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
13 พฤษภาคม 2551 09:23 น.
เพียงพลิ้ว
รื่นอารมณ์ชมดอกระลอกกลิ่น
รื่นระรินของฝากจากแดนสรวง
รื่นชีวาอุราไหวใครอย่าลวง
รื่นสุดดวงฤดีเมื่อมีรัก
แรกพบปลูกดอกไม้กลางใจหนึ่ง
งามสุดซึ้งวันนี้ที่ประจักษ์
ช่อลออทอกลิ่นกรุ่นสุนทรนัก
หอมหวานนักต่างจากเดิมเริ่มเรียนรู้
หอมดอกไม้รวยรินกลิ่นสะอาด
ฝันเคยวาดสะพรั่งยังคงอยู่
เพลินลีลาสายฝนหล่นพรั่งพรู
หลั่งไหลสู่รอยจำอมฤต
โปรดดูแลดอกไม้ที่ได้เห็น
น้ำใจเย็นโปรยปรายหมายสะกิด
มอบอาทรอิงแอบอุ่นแนบชิด
มอบสนิทแด่ดอกไม้แทนใจนวล
หอมมาลีฤดีหวามข้ามเวหา
ร่ายรจนาหวานไหวหวังใครหวน
ปลูกดอกไม้กลางใจให้ทบทวน
อย่าเรรวนคิดห่างคิดร้างรา
หอมมาลีสีสวยรวยความหวาน
หอมซาบซ่านติดตรึงคะนึงหา
หอมจนหลงก้าวล่วงบ่วงพันธนา
หอมจนกล้าฝันใฝ่ไกลเกินจริง
7 พฤษภาคม 2551 09:06 น.
เพียงพลิ้ว
สุขฤดีมีรักปักใจฝัน
ทุกคืนวันสำนึกเพียงเสียงคิดถึง
ในรอยจำคำสัมผัสผูกรัดรึง
มีรักหนึ่งเพียงพอต่อชีวิต
สิ่งปรากฏงดงามมากความหมาย
กระจ่างพรายโชติช่วงกลางดวงจิต
เพ้อพะวงหลงคำอมฤต
ยิ่งสนิทนานวันยิ่งมั่นใจ
เรามีเราเท่านี้ใจมีสุข
เรื่องร้ายรุกมิพรั่นหรือหวั่นไหว
เรามีเราเบิกบานสานเยื่อใย
รักพิไลผนึกลึกดวงมาน
เพียงผู้เดียวเกี่ยวใจไว้แน่นหนา
เสน่หารึงรัดสัมผัสหวาน
สานสายใยสองเรานานเท่านาน
เสมอกานต์เสมอใจไม่เคยแปร
หอมระรินถวิลวาทสวาทไหว
รับน้ำใจโอบเอื้อใครเผื่อแผ่
ไมตรีงามข้ามฟ้ามาเหลียวแล
ปลอบคนแพ้คนอ่อนไหวให้อดทน
ฉันมีเธอคงแน่มิแปรผัน
เคียงคู่กันเพื่อพบประสบผล
เคียงฤทัยประคองเราสองคน
เคียงกมลเคียงเงาด้วยเข้าใจ