18 มีนาคม 2549 10:06 น.
เพิ่มบุญ
เขาโกหกอะไรฉันไม่รู้
แต่เชิดชูผลงานเขาหว่านฝัน
ไม่รู้หรอกประเทศไทยของใครกัน
ขอแค่วันพรุ่งนี้มีข้าวกิน
เขาฉกฉวยอะไรฉันไม่ว่า
ที่ผ่านมาฉันก็มีแต่หนี้สิน
เป็นตาสีตาสาจนชาชิน
บนที่ดินผืนเก่าฉันเช่าทำ
ฉันเป็นได้อย่างมากแค่รากหญ้า
เหมือนเกิดมาเพื่อจนให้คนย่ำ
จึงไม่เคยสนใจใครครอบงำ
แค่อิ่มหนำฉันก็พึงพอใจ
แล้ววันหนึ่ง..วันนั้นฉันรับรู้
มีเงินกู้เจือจานโครงการใหญ่
ผุดกองทุนหมู่บ้านทุกย่านไป
มอเตอร์ไซค์,มือถือ ได้ซื้อมัน
เขาปลิ้นปล้อนขนาดไหนก็ไม่เกี่ยง
ถูกใจเพียงนโยบายเขาขายฝัน
เขาปอกลอกประเทศไทยก็ไม่สำคัญ
ขอแค่วันเลือกตั้งยังคงมี
ใครจะเลือกพรรคไหนฉันไม่ว่า
ตอนฉันกายึดหลักแค่ พักหนี้
หว่านทุนใหม่ให้กู้ยิ่งดูดี
ผลร้ายที่ตามมา...ค่อยว่ากัน
14 มีนาคม 2549 15:41 น.
เพิ่มบุญ
ต้นทุนรัฐต้นทุนเราที่เขาฉวย
จนร่ำรวยล้นฟ้ามหาศาล
โกยเป็นกอบเป็นกำกี่สัมปทาน
พร้อมกับการเว้นภาษี (บีโอไอ)
อำนาจรัฐอำนาจเราที่เขาถือ
ครอบงำสื่อทุกทางสร้างเงื่อนไข
แสร้งว่าเป็นประชาธิปไตย
แต่ตีนใครเหยียบย่ำอยู่ตำตา
ประโยชน์รัฐประโยชน์เราถูกเขาแย่ง
ประโยชน์แฝงทับซ้อนซ่อนปัญหา
เอาพวกมากลากไปในรัฐสภา
เล่นกลกับกติกาเพื่อโกงกิน
ชะตารัฐชะตาเราเขากำหนด
อนาคตทุกข์ทวีด้วยหนี้สิน
ความร่ำรวยพอกพูนตระกูลชิน
เราหายใจรวยรินสิ้นแรงเดิน
สมบัติรัฐสมบัติเราเขาปอกลอก
แล้วเอาออกวางขายไม่เคอะเขิน
ทุนนิยมแทนนิยามความเจริญ
ซุกส่วนเกินเก็บงำฟาดกำไร
กรรมของรัฐกรรมของเราที่เขาสร้าง
วกวนอยู่ระหว่างเลือกทางไหน
จะอยู่อย่างรับกรรมยอมทำใจ
หรือร่วมไล่ทรราชย์ก่อนชาติจม
หน้าส่วนตัว
1077
