ส่องกระจก

ไพบูลย์ เกียรติเขียวแก้ว

ก็ไม่รู้ ว่าทำอะไรผิด
ชีวิตจึงได้เป็นอย่างนี้
มีรัก แล้วต้องปวดใจทุกที
ไม่เคยจะสุข จะสมใจ
เรามีอะไร ที่มันผิดแปลก
แตกต่างจากคนอื่นทั่วไป
รักใครเมื่อไร
กลับต้องมาเสียใจ เมื่อนั้น
ส่องกระจกดูเงา เงาของตัวเอง
แต่จะดูอย่างไร ไม่เคยเข้าใจ
ว่าเรามีอะไร ที่มันไม่เหมือนใคร
ถึงทำให้เรา เป็นอย่างนี้
 
ครั้งที่แล้ว ใจมันยังเจ็บ
เจ็บจากการถูกคนทำร้าย
มาครั้งนี้ ตั้งใจจะมีรักใหม่
ช่วยคลายให้เจ็บ มันลดลง
เพียรทำความดี ไม่เคยปริปาก
ก็อยากให้รักอยู่มั่นคง
แต่แล้วมันก็จบ
 แต่แล้วก็เหมือนเดิม อีกครั้ง
ส่องกระจกดูเงา เงาของตัวเอง
แต่จะดูอย่างไร ไม่เคยเข้าใจ
ว่าเรามีอะไร ที่มันไม่เหมือนใคร
ถึงทำให้เรา เป็นอย่างนี้
พอ พอกันซะที เห็นทีจะเจ็บอีกไม่ไหว
คงจะพอ ไม่รักใครใคร
ให้ใจมันเจ็บอีกแล้ว
ส่องกระจกดูเงา เงาของตัวเอง
แต่จะดูอย่างไร ไม่เคยเข้าใจ
ว่าเรามีอะไร ที่มันไม่เหมือนใคร
ถึงทำให้เรา เป็นอย่างนี้
 
ส่องกระจกดูเงา เงาของตัวเอง
แต่จะดูอย่างไร ไม่เคยเข้าใจ
ว่าเรามีอะไร ที่มันไม่เหมือนใคร
ถึงทำให้เรา เป็นอย่างนี้
ส่องกระจกดูเงา เงาของตัวเอง
แต่จะดูอย่างไร ไม่เคยเข้าใจ
ว่าเรามีอะไร ที่มันไม่เหมือนใคร
ถึงทำให้เรา เป็นอย่างนี้...