สภาวะทิ้งตัว

แดน วรเวช

ในเมืองเล็กๆ ที่มีผู้คนอยู่มากมาย 
จะมีบ้างไหมสักคนที่มองมาหาฉัน 
คล้ายโลกนี้ไม่มีใครอยู่ มีฉันคนเดียวที่ต้องคู่ 
อยากอยู่ด้วยกันนับวันจากนี้ไป 

ในเมืองเล็กๆ ที่มีผู้คนอยู่รอบกาย 
จะมีบ้างไหมสักคนที่ทำให้เรื่องร้าย 
ฉันกลายเป็นเรื่องที่ยิ้มได้ ได้คิดและเริ่มชีวิตใหม่ 
สบตาทีไรสดใสได้ทุกที 

อยากมีไว้ใครสักคนที่ยืนข้างๆ กัน 
อยากจะมีเวลาดีๆ กับคนนั้น 

อยากตกอยู่ในสภาวะทิ้งตัว 
อยากทิ้งทั้งตัวและหัวใจ 
กับใครสักคนหนึ่ง คงต้องมีอยู่ 
แต่ก็ไม่รู้จะได้เจอกันจากมุมไหน 

หากตกอยู่ในสภาวะทิ้งตัว 
จะไม่มามัวยืนมองให้เสียเวลา 
จะดึงเธอเข้ามากอด และทิ้งตัวลงที่ตัก 
และจะหยุดพักหัวใจของฉันไว้ 
ที่ไหล่ข้างซ้ายของเธอตลอดไป 

ในมุมลึกๆ ทุกคนก็มีความต้องการ 
ยังคงค้นหาและรอปล่อยใจดวงเล็กๆ 
ให้ไม่ต้องเหงาเหมือนเมื่อวาน จับมือกันเดินอยู่ในบ้าน 
มี ส.ค.ส. ให้กันได้ทุกปี 

อยากมีไว้ใครสักคนที่ยืนข้างๆ กัน 
อยากจะมีเวลาดีๆ กับคนนั้น 

อยากตกอยู่ในสภาวะทิ้งตัว 
อยากทิ้งทั้งตัวและหัวใจ 
กับใครสักคนหนึ่ง คงต้องมีอยู่ 
แต่ก็ไม่รู้จะได้เจอกันจากมุมไหน 

หากตกอยู่ในสภาวะทิ้งตัว 
จะไม่มามัวยืนมองให้เสียเวลา 
จะดึงเธอเข้ามากอด และทิ้งตัวลงที่ตัก 
และจะหยุดพักหัวใจของฉันไว้ 

ทุกวันยังคอยมอง ทุกคืนยังคอยลุ้น 
ว่าจะมีใครสักคนที่เข้ามาหนุนนอนที่ใจ 
ของฉันที่เหงาจะตาย 

อยากตกอยู่ในสภาวะทิ้งตัว 
อยากทิ้งทั้งตัวและหัวใจ 
กับใครสักคนหนึ่ง คงต้องมีอยู่ 
แต่ก็ไม่รู้จะได้เจอกันจากมุมไหน 

หากตกอยู่ในสภาวะทิ้งตัว 
จะไม่มามัวยืนมองให้เสียเวลา 
จะดึงเธอเข้ามากอด และทิ้งตัวลงที่ตัก 
และจะหยุดพักหัวใจของฉันไว้ 
ที่ไหล่ข้างซ้ายของเธอตลอดไป 

จะมีไหมใครให้ฉันได้ทิ้งตัว 
ทิ้งตัวลงที่ตักพักใจเอาไว้ 
หยุดทั้งหัวใจ อยากทิ้งตัว