แหวนใบไม้ถัก

เสาวลักษณ์ ลีละบุตร

กับวัน เหงาเหงา
 เมื่อตอน เช้าเช้า
 ที่ไม่ มีใคร
 จัดกอง หนังสือ
 ไว้ใน ลิ้นชัก
 แก้เซ็ง มันไป
 ได้เจอ อะไร คุ้นตา
 สิ่งที่เธอ เคยทำ ให้ใคร
 ด้วยใบไม้ และใจ สวยงาม
 หยิบมาสวม อีกครั้ง หนึ่ง
 แหวน ใบไม้ ถัก
 ที่ เธอ ทำ ให้ฉัน
 ไม่ได้พบ กันมา ตั้งนาน
 จะยังคิดถึง หรือเปล่า
 ที่ระลึก จากเพื่อน เก่า
 แหวน ใบไม้ ถัก
 ถึง จะโรย เหี่ยวเฉา
 แต่เมื่อสวม มันดู อีกคราว
 ก็ยังลึกซึ้ง ในใจ
 กับวัน ดีดี
 ที่เรา ได้พบ
 ได้เจอ กันมา
 ก็ยัง คิดถึง
 ไม่ลืม เพื่อนรัก
 ทุกวัน เวลา
 ได้เจอ อะไร แสนดี
 สิ่งที่เธอ เคยทำ ให้มา
 อยากจะมี เวลา ได้เจอ
 หยิบมาสวม อีกครั้ง หนึ่ง
 แหวน ใบไม้ ถัก
 ที่ เธอ ทำ ให้ฉัน
 ไม่ได้พบ กันมา ตั้งนาน
 จะยังคิดถึง หรือเปล่า
 ที่ระลึก จากเพื่อน เก่า
 แหวน ใบไม้ ถัก
 ถึง จะโรย เหี่ยวเฉา
 แต่เมื่อสวม มันดู อีกคราว
 ก็ยังลึกซึ้ง ในใจ

หยิบมาสวม อีกครั้ง หนึ่ง
 แหวน ใบไม้ ถัก
 ที่ เธอ ทำ ให้ฉัน
 ไม่ได้พบ กันมา ตั้งนาน
 จะยังคิดถึง หรือเปล่า
 ที่ระลึก จากเพื่อน เก่า
 แหวน ใบไม้ ถัก
 ถึง จะโรย เหี่ยวเฉา
 แต่เมื่อสวม มันดู อีกคราว
 ก็ยังลึกซึ้ง ในใจ
 หยิบมาสวม อีกครั้ง หนึ่ง
 แหวน ใบไม้ ถัก
 ที่ เธอ ทำ ให้ฉัน
 ไม่ได้พบ กันมา ตั้งนาน
 จะยังคิดถึง หรือเปล่า
 ที่ระลึก จากเพื่อน เก่า
 แหวน ใบไม้ ถัก
 ถึง จะโรย เหี่ยวเฉา
 แต่เมื่อสวม มันดู อีกคราว
 ก็ยังลึกซึ้ง ในใจ...