ไฟสุมทรวง

เรนโบว์ คลอรัส

อก-นี้ ดัง เหมือนไฟ แผดผลาญ
ทรวง ร้าว-ราน เหนือคำ กล่าว ใด
ความ หวังเอย นับวัน ลอยลับ ไกล
จน เกินใฝ่ ฝัน ปอง
รัก เขายิ่ง ชี-วิต เรา
ทน หงอยเหงา เศร้า หม่น-หมอง
ตัด ใจมั่น หวัง วัน ฟ้า ผ่อง
เรา ได้ครอง อยู่ คู่ กัน
ครั้น วัน ที่ คอย
เห็น รอย แสง-มัน
พลัน ก็มี หนามคม มาขวางกั้น
จึง จำใจ หัน หนี-หน้า ห่างไกล
ก่อน-คง เคย สร้างกรรม บาปหนา
จึง ย้อน-มา พรากรัก ข้า-ไป
ความ ทุกข์เศร้า มิสร่าง จาง หัวใจ
นอน ร้องไห้ ทุกคืน
นอน ร้องไห้ ทุกคืน
 
 ครั้น วัน ที่ คอย
เห็น รอย แสง-มัน
พลัน ก็มี หนามคม มาขวางกั้น
จึง จำใจ หัน หนี-หน้า ห่างไกล
ก่อน-คง เคย สร้างกรรม บาปหนา
จึง ย้อน-มา พรากรัก ข้า-ไป
ความ ทุกข์เศร้า มิสร่าง จาง หัวใจ
นอน ร้องไห้ ทุกคืน
ทุก คืนวัน ดั่งใจ ดิ่งจม ลึกสู่
อ-เว-จี...