รักคนชื่อน้อย

เพชร โพธาราม

ผมหลงรักคนผู้หญิงชื่อน้อย
เฝ้ารักเฝ้าคอย แต่น้อยไม่ยอมเห็นใจ
เมินหน้าหนีไม่มีเยื่อใย
ไม่แลเหลียว ไม่ยอมเคียงใกล้
โอ้ใจน้อยดำเหลือทน
ผมหลงรักคนผู้หญิงชื่อน้อย
เฝ้ารักเฝ้าคอย แต่น้อยไม่ยอมให้ยล
คงเกลียดผม เพราะความยากจน
จึงหลบหนี ผมหมองหม่น
เฝ้าทน ด้วยความน้อยใจ
ตัดน้ำ ยังตัดไม่ขาด
ตัดสวาท น้อยจะตัดขาดอย่างไร
ตัดบัว ยังมีเยื่อใย น้อยตัดน้ำใจ
ควรมีเมตตา
ผมขอร้องคนผู้หญิงชื่อน้อย
อย่าทิ้งให้คอย ให้คอยจนสิ้นชีวา
วอนให้น้อยนั้นจงคืนมา
น้อยไม่รักผมก็ไม่ว่า ขอเพียงเห็นหน้าก็พอ
 
ตัดน้ำ ยังตัดไม่ขาด
ตัดสวาท น้อยจะตัดขาดอย่างไร
ตัดบัว ยังมีเยื่อใย น้อยตัดน้ำใจ
ควรมีเมตตา
ผมขอร้องคนผู้หญิงชื่อน้อย
อย่าทิ้งให้คอย ให้คอยจนสิ้นชีวา
วอนให้น้อยนั้นจงคืนมา
น้อยไม่รักผมก็ไม่ว่า
ขอเพียงเห็นหน้า ก็พอ...