น้ำตาคนเลว

เกษม คมสันต์

พอรู้ว่าเธอ นั้นเจอคนใหม่
ฉัน ก็พลอยดีใจ
ผ่านไป ฉันยอมอดสู
ที่แล้วมา ฉัน ผิดเต็มประตู
ความดีที่เธอมีอยู่
ฉันเป็น ผู้ทำลายเธอ
ไม่คิดติดใจ เห็นเธอไปดี
รู้ ว่าเธอเต็มที่
กล้ำกลืน ฝืนทนเสมอ
ฉัน ซิคน ไม่ คำนึงใจเธอ
ทำตัว เหลวแหลกจริงเออ
เกินใจ ที่เธอจะทน
คน เลว ได้ แค่เพียงสบตา
ไม่ มีสิทธิ์ไขว่คว้า
กลับมา เหมือนดังแต่ต้น
กว่าจะรู้ ทำเลวก็สายเกินทน
อยากทำ ความดีแก้ตน
แต่เธอ ก็ไปไกลตา
หมดหวังได้เธอ นั้นคืนมากอด
ฉัน เหมือนคนตาบอด
มองเธอ ไม่มีราคา
เพชรหลุดมือ
คิด จะไขว่มือคว้า
มองเห็น เขาควงต่อหน้า
ยืนเช็ด น้ำตาตัวเอง

หมดหวังได้เธอ นั้นคืนมากอด
ฉัน เหมือนคนตาบอด
มองเธอ ไม่มีราคา
เพชรหลุดมือ
คิด จะไขว่มือคว้า
มองเห็น เขาควงต่อหน้า
ยืนเช็ด น้ำตาตัวเอง...