สาวกาฬสินธุ์

ฮันนี่ ศรีอิสาน

จากกัน วันออกพรรษา
 ถึงเห็น น้องมา
 น้องก็ยัง เฝ้าคอย
 คอยละคอยอ้าย ทั้งปี
 คอยละคอยอ้าย ทั้งปี
 ไหนว่าฮักน้องคนนี้
 เป็นหยังบ่มี จม
 จากกัน ที่กาฬสินธุ์
 น้ำตา ไหลริน
 เขา ไป กทม
 ไปละไปแล้ว ให้รอ
 ไปละไปแล้ว ให้รอ
 ลืมสาวบ้านนาเคยห่อ
 ข้าวเหนียวให้อ้าย ไปกิน
 คง บ่คิดพ้อ
 บ่อึดบ่ง้อ
 ใช่ไหมพ่อคนใจ หิน
 เจอะดอกฟ้า
 ตัวอ้ายเลยลืม ดอกดิน
 สุขอุรา สาวนาคงไม่ถวิล
 สุขอุรา สาวนาคงไม่ถวิล
 ถึงตาย แดดิ้น
 คงสิไม่ มามอง
 อ้ายคงมีเจ้าของแล้ว
 เจ้าของแล้ว
 บ่หันตา เจ้ามาหล่ำ
 ได้งานทำ อยู่พุ้น
 คงลืมน้อง ผู้อยู่คอย
 จังแม่นเว้า สู้ปล่อย
 ตั๋วพัง ดังเปาะ
 ดังเปาะ หัวอกพังดังเปาะ
 ตั้งตารอ ทุกวันไม่เหือด หาย
 ตั้งตารอ ทุกวันไม่เหือด หาย
 นี่หรือ ผู้ชาย
 หัวใจคงทำ ด้วยหิน
 ไปกิน หมูแฮมสุกี้
 ไปกิน หมูแฮมสุกี้
 ไปมี คนโก้เกาะก่าย
 อยู่กรุง คงสุขเหลือล้น
 หาหม่น แค่ผู้สาว
 น้อง ได้ข่าวมีแฟนหลายคน
 น้ำ ตาหล่นรอชายคืนถิ่น
 สาวกาฬสินธุ์
 หมดหวังแล้ว เอ้อ...