คนไม่มีเวลา

ว่าน ธนกฤต พานิชวิทย์

ฉากเก่าๆ ยังจำไว้ในใจ 
เคยรักเธอยังไง รักเธอดังเดิม 
ภาพทุกภาพยังตามติดอยู่ไม่หายไป 
เสียงหัวเราะบนความอ่อนไหว 

เจ็บปวดรู้ไหม ไม่อยากเคลื่อนไหว 
ไม่อยากทำร้ายใคร 
มันยังไม่พร้อมมีใครใช่ไหม 
จะขอรอเธออย่างเดิม 

เธออยากกลับมาไหม 
อยู่ตัวคนเดียวไม่เหลือใคร 
เหงาเกินไปบ้างไหมเธอ 
รออยู่ไม่ไปไหน ปล่อยให้เวลาผ่านฉันไป 
เพราะลืมเธอไม่ไหวไม่ได้อยู่ดี 

สิ่งใหม่ๆ ไม่เคยให้เข้ามา 
คนไม่มีเวลา แม้นานยังไง 
แค่พรุ่งนี้วันเดียวที่ตื่นมาหายใจ 
และเพื่อพร้อมรอเธอต่อไป 

เหน็ดเหนื่อยรู้ไหม ไม่อยากเคลื่อนไหว 
ไม่อยากจะรักใคร 
มันยังไม่พร้อมมีใครใช่ไหม 
จะขอรักเธออย่างเดิม 

เธออยากกลับมาไหม 
อยู่ตัวคนเดียวไม่เหลือใคร 
เหงาเกินไปบ้างไหมเธอ 
รออยู่ไม่ไปไหน ปล่อยให้เวลาผ่านฉันไป 
เพราะลืมเธอไม่ไหวไม่ได้อยู่ดี 

ความทรงจำที่ดีฉันขอให้มันไม่หายไป 
แต่เธอคงจะลืมเมื่อเธอมีใคร 
กาลเวลาอาจมีเงื่อนไข 
แต่แตกต่างจากใจของฉัน 
ที่จะรอเพียงเธอเหมือนเดิม 

ยังรออยู่ไม่ไปไหน 
ปล่อยให้เวลาผ่านฉันไป 
ฉันลืมเธอไม่ไหวไม่ได้อยู่ดี