เริงทะเล

รณชัย ถมยาปริวัฒน์ ต้นน้ำ

รื่นเริงลมทะเล สำ-ราญ
ดั่งอุทยานของพรหม
ฟังคลื่นทะเลและลม
มีคู่คลอเคล้าชม
พรหมให้ยืมสวรรค์
เมื่อทะเลเรียบใส สวย พราว
แลดูแวววาวสะท้อนจันทร์
ดูเงาต่อเงารักกัน
และกายต่อกายสัมพันธ์
งามและจันทร์หยอกเอย
เมื่อทะเล บ้า
น้ำกับฟ้าหมาง เมิน
คนรักกันเหลือเกิน
ยังห่างเหินไปได้
เมื่อทะเลยังเป็น สี คราม
ดูคลื่นไล่ตามซึ้งใจ
ยามเมื่อไม่คลายพ้นไป
นั้นและฟ้ารักใคร
รักเราเช่นทะเล

เมื่อทะเล บ้า
น้ำกับฟ้าหมาง เมิน
คนรักกันเหลือเกิน
ยังห่างเหินไปได้
เมื่อทะเลยังเป็น สี คราม
ดูคลื่นไล่ตามซึ้งใจ
ยามเมื่อไม่คลายพ้นไป
นั้นและฟ้ารักใคร
รักเราเช่นทะเล
รักเราเช่นทะเล
รักเราเช่นทะเล...