ขี่เก๋งอย่าลืมเกวียน

ภูมินทร์ อินทรพันธ์

เห็นดาวเคียงเดือน
เหมือนเตือนความจำ
โอ้ใจพี่ช้ำ น้ำตา มันตก ใน
เพราะนางลืมคำ ไม่จำ ใส่ ใจ
แม่นาง ฝัน ใฝ่ เป็นดา-รา
ทิ้งรวงทอง น้องลืมนา
ลืมคำ ที่สา-บาน
โถใจนวลปราง
ทิ้งบางลืมควาย
ถ้านางโชคร้าย หลงไป ในหมู่ พราน
ครั้นมัวลืมองค์ ก็คง แหลก ราญ
ต้องโดน เขา ปั่น มานอน ซม
แม้เจอชาย หมายลวงชม
อาจตรม จนถึง ตาย
ขี่ เก๋ง อย่าลืมเกวียน บ้านนอก
ระวังนะจ๊ะบางกอก จะหลอกพานางเร่ขาย
ไนท์คลับในบาร์ โรงน้ำชา แมงดามากมาย
ล้วนแต่ปีกเงิน ปีกทอง และ ปีก-ลาย
กว่าจะรู้ตัวก็สาย
ไม่พ้นให้ควายต้องเสียน้ำตา
เหลียวมองดูควาย
โถใครดั่งมัน
เมื่อยามดื้อรั้น โถมัน ยังห่วงนา
น้องควรมองเงา ซิเรา เผ่ากา
ไม่ควร หนี ป่า จงคืน ดอน
หนีเมืองกรุง ซะบังอร วิงวอน ด้วยหวัง ดี
 
ขี่ เก๋ง อย่าลืมเกวียน บ้านนอก
ระวังนะจ๊ะบางกอก จะหลอกพานางเร่ขาย
ไนท์คลับในบาร์ โรงน้ำชา แมงดามากมาย
ล้วนแต่ปีกเงิน ปีกทอง และ ปีก-ลาย
กว่าจะรู้ตัวก็สาย
ไม่พ้นให้ควายต้องเสียน้ำตา
เหลียวมองดูควาย
โถใครดั่งมัน
เมื่อยามดื้อรั้น โถมัน ยังห่วงนา
น้องควรมองเงา ซิเรา เผ่ากา
ไม่ควร หนี ป่า จงคืน ดอน
หนีเมืองกรุง ซะบังอร วิงวอน ด้วย หวัง ดี...