รักไร้ค่า

พัณนิดา เศวตาสัย

รัก เอย เคย ใกล้ ชิด
แนบ สนิท ใน ฤทัย
วัน นี้ กลับ มลาย
สิ้น สลาย หาย ลับ ตา
รัก เอย เคย รัก กัน
ใจ ผูก พัน เนิ่น นาน มา
วัน นี้ กลับ ไร้ ค่า
หยาด น้ำ ตา
ไหล หลั่ง ริน
รัก เอย เคย เสน่หา
แล้ว ใย มา
กลับ กลาย ไป สิ้น
หัว ใจ สลาย เป็น ชิ้น
หล่น ลง ดิน
เพราะ สิ้น กัน
รัก เอย เคย คู่ เคียง
ร่วม ร้อย เรียง
สำ เนียง รำ พัน
วัน นี้ เรา จาก กัน
เธอ แปร ผัน
หัน ห่าง ไป

รัก เอย เคย เสน่หา
แล้ว ใย มา
กลับ กลาย ไป สิ้น
หัว ใจ สลาย เป็น ชิ้น
หล่น ลง ดิน
เพราะ สิ้น กัน
รัก เอย เคย คู่ เคียง
ร่วม ร้อย เรียง
สำ เนียง รำ พัน
วัน นี้ เรา จาก กัน
เธอ แปร ผัน
หัน ห่าง ไป
รัก เอย ที่ เคย รัก
โปรด นำ ชัก เธอ สู่ ใจ
ฉัน นั้น มั่น มิ คลาย
มอบ หัว ใจ
ให้ แด่ เธอ
ฉัน นั้น มั่น มิ คลาย
มอบ หัว ใจ
ให้ แด่ เธอ...