ข้ามศพ

พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง

อยู่อย่างโชคร้าย
ปวดร้าว ใจก็ทน
เธอยังไม่สน ไม่เห็น ใจสักครั้ง
ถูกเธอทำร้าย เหยียบย่ำ ใจแทบพัง
ต้องทรมาน มานานเท่าไหร่
เมื่อในวันนี้ เธอคิดจะจากไป
ก็อย่าหวั่นไหว ห่วงฉันว่าจะตาย
ที่ผ่านมานั้น เจ็บช้ำมามากมาย
เจ็บจนหัวใจ มันชินแหละชา
ข้ามศพฉันไปได้เลย
ไม่ต้องสนใจอะไร
ฉันมันเหมือนคนที่ตายไปนานแล้ว
ข้ามศพฉันไปได้เลย
เมื่อเธอไม่เคยจะแคร์
ก็ปล่อยฉันตายไปตามลำพัง
 
 ไม่เรียกไม่ร้อง
ให้ย้อนคืนกลับมา
ได้เพียงมองฟ้า ด้วยสายตาเลื่อนลอย
หากพอมีแรง เคลื่อนไหวแม้สักน้อย
อยากเอ่ยถ้อยคำ ยินดีกับเธอ
ข้ามศพฉันไปได้เลย
ไม่ต้องสนใจอะไร
ฉันมันเหมือนคนที่ตายไปนานแล้ว
ข้ามศพฉันไปได้เลย
เมื่อเธอไม่เคยจะแคร์
ก็ปล่อยฉันตายไปตามลำพัง
ข้ามศพฉันไปได้เลย
ไม่ต้องสนใจอะไร
ฉันมันเหมือนคนที่ตายไปนานแล้ว
ข้ามศพฉันไปได้เลย
เมื่อเธอไม่เคยจะแคร์
ก็ปล่อยฉันตายไปตามลำพัง...