หมื่นปีก็รอได้

ปุ้ย จิตสุดา พลับศิริ

หากเขา นั้นทิ้งเธอแล้ว
 อย่ากลัว และไม่ต้องหวั่น
 เมื่อเธอ มีฉัน
 เธอ จะหวั่นทำไม
 ปิดฉัน ไม่มิดหรอกหนา
 เห็น น้ำตาเธอไหล
 กลับมา ได้ไหม
 เฝ้าคอย ปลอบเธอ
 ฉัน อาจไม่ดี
 แต่ว่าฉัน
 นั้นไม่คิด หลอกใคร
 มี แต่จริงใจ
 รัก เพียงเธอเรื่อยมา
 หวัง แต่ให้เธอ
 หยุดความคิด
 รักเขา เสียเถิดหนา
 มัว เสียเวลา
 มีแต่ช้ำ ช้ำช้ำ ฝ่ายเดียว
  
บอกแล้ว ฉันคนนี้
 หมื่นปี ก็รอเธอได้
 หมดตัว หมดใจ
 ฉันยอมให้ เสมอ
 เจ็บนั้น ที่เธอทำไว้
 ฉัน อภัยให้เธอ
 ไม่เคย จะเผลอ
 ลืมเธอ จากใจ
 ฉัน อาจไม่ดี
 แต่ว่าฉัน
 นั้นไม่คิด หลอกใคร
 มี แต่จริงใจ
 รัก เพียงเธอเรื่อยมา
 หวัง แต่ให้เธอ
 หยุดความคิด
 รักเขา เสียเถิดหนา
 มัว เสียเวลา
 มีแต่ช้ำ ช้ำช้ำ ฝ่ายเดียว
 ฉัน อาจไม่ดี
 แต่ว่าฉัน
 นั้นไม่คิด หลอกใคร
 มี แต่จริงใจ
 รัก เพียงเธอเรื่อยมา
 หวัง แต่ให้เธอ
 หยุดความคิด
 รักเขา เสียเถิดหนา
 มัว เสียเวลา
 มีแต่ช้ำ ช้ำช้ำ ฝ่ายเดียว...