น้ำตาลใกล้มด

ปุ้ย จิตสุดา พลับศิริ

คิดคิดแล้ว แล้วมันเจ็บ
 ก็คิดคิดแล้ว แล้วมันปวด
 เรา กลายเป็นแค่ก้อนกรวด
 จะ กลืนยังไงก็คงฝืด
 กิน ยังไงก็คงจืด
 มัน คงไม่หวานคอ อีกแล้ว
 เฮ่อ โอ๊ะๆๆ ไม่น่าเลย
 ไม่รู้ ไม่รู้ ว่าเธอหลอก
 เรา มันดูเธอไม่ออก
 ก็เธอ มันมดจอมกลิ้งกลอก
 เลย วางใจ ให้เธอหลอก
 เรา ทุ่มใจให้เธอ ถึงปากเลย
 ชิม เธอก็ชิม
 เธอก็กิน ซะจนหมดหวาน
 แล้ว เธอก็ไป
 ไปจากเรา ไม่มาใส่ใจ
 ชิม จนหมดตัว
 จนหมดใจ น้ำตาลใกล้มด
 โอย เจ็บใจ เจ้ามดตัวแสบ
 ร้าย นักนะ พ่อคนเก่ง
 ก็ร้าย นักนะ นะตัวเอง
 คอย ดูไปสักวันเถอะ
 ถ้าขืน ลิ้มรส ไม่ยอมหยุด
 คง ไปเจอน้ำตาลเทียม
 เป็น ยาพิษร้ายแรง
 หวาน แสบคอ
  
ชิม เธอก็ชิม
 เธอก็กิน ซะจนหมดหวาน
 แล้ว เธอก็ไป
 ไปจากเรา ไม่มาใส่ใจ
 ชิม จนหมดตัว
 จนหมดใจ น้ำตาลใกล้มด
 โอย เจ็บใจ เจ้ามดตัวแสบ
 ร้าย นักนะ พ่อคนเก่ง
 ก็ร้าย นักนะ นะตัวเอง
 คอย ดูไปสักวันเถอะ
 ถ้าขืน ลิ้มรส ไม่ยอมหยุด
 คง ไปเจอน้ำตาลเทียม
 เป็น ยาพิษร้ายแรง
 หวาน แสบคอ
 ชิม เธอก็ชิม
 เธอก็กิน ซะจนหมดหวาน
 แล้ว เธอก็ไป
 ไปจากเรา ไม่มาใส่ใจ
 ชิม จนหมดตัว
 จนหมดใจ น้ำตาลใกล้มด
 โอย เจ็บใจ เจ้ามดตัวแสบ...