เวลาของคนอ่อนแอ มีแค่เพียงข้ามคืน เคว้งคว้างหรือว่าทนฝืน เพื่อให้ตื่นจากฝัน เวลาของความผิดหวัง ไม่ได้มีทั้งวัน ลืมตาแล้วมาด้วยกัน เธอทำได้ใช่ไหม กระโดดขึ้นไปชูมือให้สูงที่สุด หยุดความสับสนที่ทนเก็บไว้ กระโดดขึ้นฟ้ากระโจนให้สูงขึ้นไป อย่าให้ความทุกข์มันดึงฉุดไว้ แล้วไปด้วยกัน ฉันรู้ว่าความผิดหวัง มันน่ะเป็นเช่นไร ฉันรู้ว่าความอ่อนไหว มันทำให้อ่อนล้า ฉันรู้ว่าเธออ่อนแอ เลยต้องมีน้ำตา ทิ้งไว้แล้วเดินออกมา เธอทำได้ใช่ไหม
1190
หน้าส่วนตัว
