กลับบ้านไม่ได้

จรัล มโนเพ็ชร

เพลง กลับบ้านไม่ได้
 
ฝ่าไอละออง หมอกและควันคลุ้งเหงื่อที่รินไหล
จะมองหาเศษเดนน้ำใจ
ที่จะจุดประกายชีวิต ไม่มีสิทธิไปหวัง
อาจมีรอยยิ้ม ที่ดูเอมอิ่มควรระวังหลัง
ได้โอกาสลงมือไม่มียั้ง
และต่างคลางแคลงระแวงระวัง
ไม่ตกเป็นชิ้นเหยื่อถูกฝังทั้งเป็น
นี่แหละคือเมืองหลวง
ไม่มีคนจะมาสนใจ
ไม่มีใครไหนจะมาคิดห่วง
ว่าจะเป็นจะตายก็ตามดวง
ว่าจะอิ่มจะลวงจะหิว หรือใส้กิ่วโทรมสั่น
เหนื่อยหน่ายและท้อ ที่ต้องมาก่อเกรงให้คนขัน
ที่ไม่อยากจะทำ ต้องทำมัน
เป็นกากเป็นเดนอยู่เมืองสวรรค์
น่าหวาวและหวิวหวั่นอยากหันหน้าไป
ไกลจากมันเสียที
ธันวาอีกคราว กับลมเหนือมันหนาวสิ้นดี
ธันวาทุกปี อยากจะหนีกลับคืนบ้านเรา
ฟ้าสวยสดใส ส่งดวงใจไปเยือนเพื่อนเก่า
ปลายปีเราอาจ มีโอกาสจะกลับไปหา
ถ้ายังมีสิทธิ์จะไป
จะมีใครอยู่คอยเฝ้ารอรับ
และยินดีถ้ากลับไปบ้านเดิม
อาจจะมีแต่คนที่ซ้ำเติม
ให้เราเจ็บและอายใจยับ
ไม่น่าจะกลับไปเลย
จากความแหลกแหลว
เช่นคนเลวถูกมองแล้วเมินเฉย
บ้างคงเหยียดเกลียดชังน้ำหน้าเลย
ให้หมดกำลังใจจะเปิดเผย
คงถากและถางยำและเย้ยเราไป
จนกว่าจะสาใจ

ฟ้าสวยสดใส ส่งดวงใจไปเยือนเพื่อนเก่า
ปลายปีเราอาจ มีโอกาสจะกลับไปหา
ถ้ายังมีสิทธิ์จะไป
จะมีใครอยู่คอยเฝ้ารอรับ
และยินดีถ้ากลับไปบ้านเดิม
อาจจะมีแต่คนที่ซ้ำเติม
ให้เราเจ็บและอายใจยับ
ไม่น่าจะกลับไปเลย
จากความแหลกแหลว
เช่นคนเลวถูกมองแล้วเมินเฉย
บ้างคงเหยียดเกลียดชังน้ำหน้าเลย
ให้หมดกำลังใจจะเปิดเผย
คงถากและถางยำและเย้ยเราไป
จนกว่าจะสาใจ
ธันวาอีกคราว กับลมเหนือมันหนาวสิ้นดี
ธันวาทุกปี อยากจะหนีกลับคืนบ้านเรา
ฟ้าสวยสดใส ส่งดวงใจไปเยือนเพื่อนเก่า
ปลายปีเราอาจ มีโอกาสจะกลับไปหา
ถ้ายังมีสิทธิ์จะไป...