กีต้าร์สายเพี้ยน

ก้อย พรพิมล ธรรมสาร

เพลง กีต้าร์สายเพี้ยน

ยามเงียบเหงาฤดี
มีก็เพียงกีต้าร์
กล่อมหัวใจยามเรา
คิดถึงเขา ขึ้นมา
ครวญครางเพลงไป
ใจเหม่อลอย
ดวงตาปรอยน้ำตา
เราก่อนเคยบรรเลง
เคยร้อยเพลงร่วมกัน
เกือบทุกเย็น
เราจะมา
เจอกันแทบ ทุกวัน
เธอนั้นสอน
ให้ฉัน เล่นกีต้าร์
จนฉันกล้า แข็งมัน
เอ๊ะวันนี้ ทำไมเพี้ยนๆ
สายมันเพี้ยน
ไม่เข้า กันเลย
ทำ ยังไง ดีเอย
อยู่ไหน วานเธอ ช่วยที
มัวไปสอนใคร
หายไปเกือบปี
ติดใจ คนใด แล้วซิ
ถึงได้ ลืมฉัน
เธอโปรดจงคืนมา
มาตั้งสาย ให้ใหม่
ช่วยฉันทีเป็นไร
ฉันตั้งเองไม่ได้
วอนเธอ จงคืนมา
หา เถิดหนา
ฉันรออยู่ ทุกวัน

ยามเงียบเหงาฤดี
มีก็เพียงกีต้าร์
กล่อมหัวใจยามเรา
คิดถึงเขา ขึ้นมา
ครวญครางเพลงไป
ใจเหม่อลอย
ดวงตาปรอยน้ำตา
เราก่อนเคยบรรเลง
เคยร้อยเพลงร่วมกัน
เกือบทุกเย็น
เราจะมา
เจอกันแทบ ทุกวัน
เธอนั้นสอน
ให้ฉัน เล่นกีต้าร์
จนฉันกล้า แข็งมัน
เอ๊ะวันนี้ ทำไมเพี้ยนๆ
สายมันเพี้ยน
ไม่เข้า กันเลย
ทำ ยังไง ดีเอย
อยู่ไหน วานเธอ ช่วยที
มัวไปสอนใคร
หายไปเกือบปี
ติดใจ คนใดแล้วซิ
ถึงได้ ลืมฉัน
เธอโปรดจงคืนมา
มาตั้งสายให้ใหม่
ช่วยฉันทีเป็นไร
ฉันตั้งเองไม่ได้
วอนเธอจงคืนมา
หา เถิดหนา
ฉันรออยู่ ทุกวัน...