ไม่บังเอิญ

กุลวัฒน์ พรหมสถิต

หากบังเอิญ สายตาเธอ
 จะผ่าน มาที่ฉัน
 แหละเธอ นั้นบังเอิญ จะสนใจ
 หากบางที หัวใจเธอ
 เจอสิ่ง ที่ซ่อนไว้
 ก็คงเพราะว่าใจ เราตรงกัน
 แต่มันคง ไม่มีทาง
 เป็นอย่าง ที่คิดไว้
 แหละเรา ไม่มีทาง จะรักกัน
 แหละไม่มี เรื่องบังเอิญ
 จะเกิด ขึ้นทั้งนั้น
 เพราะฉันคิดฝัน ไปคนเดียว
 อยู่กับความ เหงา
 กอดกับความ ฝัน
 อยู่กับความหวัง
 ที่มันยัง ไม่หายไป
 อยู่กับความ รัก
 ที่มันบังเอิญ ไม่เป็นใจ
 เพราะ ไม่มีทาง จะมีเธอ
 ก็คงเป็น เพราะความจริง
 มันต่าง จากที่ฝัน
 แหละ เธอนั้นไม่เคย จะสนใจ
 แต่บังเอิญ ฉันยืนยัน
 จะเก็บ ความฝันไว้
 เก็บมัน ไว้ให้เธอ
 เพียงคนเดียว
  
อยู่กับความ เหงา
 กอดกับความ ฝัน
 อยู่กับความหวัง
 ที่มันยัง ไม่หายไป
 อยู่กับความ รัก
 ที่มันบังเอิญ ไม่เป็นใจ
 เพราะ ไม่มีทาง จะมีเธอ
 มีเพียงความ เหงา
 มีเพียงความ ฝัน
 เพียงเธอเท่านั้น
 ที่มันยัง ขาดหายไป
 ก็มีความ รัก
 แต่เธอบังเอิญ ไม่มีใจ
 ฉัน ไม่มีทาง จะมีเธอ
 ก็ฝัน ว่าซักวัน
 จะมี เธอ...